Goodbye

And now, the end is near, and so i face the final curtains.”

Our company has been established since Nov. 2006 and will be on its 3rd year this Nov. 2009.
Amongst personnel and staffs, only I will stay in the office. Soon, our secretary will say goodbye to us.

“My term does not end until next year.” the famous statement of Mrs. Gloria Macapagal Arroyo on her last SONA.

Parang ako rin, my term does not end until next year… kasi hangga’t meron kaming utang at pautang, hindi pwedeng i-give up ang company. And i survived among the fittest… ako kasi ang namamahala sa accounts. Hindi naman pwedeng ang secretary ang maiwan dahil mas mababa ang sahod niya sa akin, dahil sa hindi niya alam ang trabaho ko. Yon nga lang, more paper works for me, telephone operator, follow up calls for utang and bayad, and lesser time for internet… huhuhuhu

Nakakalungkot isipin na ako nalang mag-isa sa office kong crystal clear. after office works, maghapong magbo-blogs, chat, manood ng mga hubad na katawan (some site not blocked by Etisalat).

This is the time, I have to change my life style, (wala nga akong lifestyel eh). Save and budget. bayaran ang mga existing utang (hayyyyy wala na akong kawala sa utang). Malaki nga ang sahod lumaki nmn ang utang.

Ayoko ng magtrabaho, nakakapagod, nakakatulero, nakakadepress, nakaka-stress. I just wonder to myself, how come others can easily affected with illness and sickness when they feel stress and depress? but how come, I myself, always feels in depression and stress all over the day, hindi ako nagkakasakit? Baka nga siguro ang tunay na DARNA ay hindi lumilipad, at hindi nadadapuan ng sakit.

My Baby Diego

At last, after 11 months lumabas narin ang baby namin ni Kabit.

September 22, 2009, iniluwal si baby Diego, saksi ang mga kaibigan kong tunay. sila ang kukunin kong ninong at ninang, hindi mayayaman, hindi rin matapobre.

Nanduroon din sa villa na marumi ang mga kasamahan ni Kabit sa trabaho, si Engr. Percy, si Alex, si Peter, at kung sino-sino pang mga lalaki. di ko sure kung katabi ni alex si Sandy sa pagtulog. Si Alex iyong nasa unahan.

Nabusog sila sa niluto kong spaghetti, buttered garlic crabs with hot chilis, caramelized shrimps, beef, potato and peanut pot. kaso nagkulang sila sa pulutan kasi expected kong visitors ay sampu lang pero sampu na pala ang dala ni kabit, pinagkasya nalang. bumili pala sila ng chicken at niluto nila para sa pulutan.

Sept. 22 also is our 11 monthsarry, if those who believe in it, pwedeng magcelebrate ng bonggang-bongga.

kasabay na iyon sa despededa ni kabit, birthday ko next month, kasama narin ang 1 year anniversarry namin, at isama narin ang bienvenida ni kabit. para isang gastusan lang diba? wais na celebrations.

Nagpalit narin ako ng name, Green Diego para sa anak kong si Diego.

Check it out.

Welcome Back

Whew!!! Its been a long period of revolutionary time, i wasnt exist... in blogs... nowadays...

Busy lang po at tinatamad.

At ngayon, local leave for 1 month, mas lalong walang update sa blogs.

No internet connection in my villa na marumi.

But i just want to make sure to myself, gusto kong mag adventure next month.

Im free, im very very big free...

Metro train sa dubai is now operational, gusto kong ma-experience.

At hinahanda ko na ang sarili ko sa mga sexcapades na mangyayari sa akin...

This will be a great adventures, a sex in the city.