Saturday, December 26, 2009

Christmas in Farmville

Wala po munang sexcapades this time, its yuletide seasons, a season of loving, giving and sharing everyone's gift.

Aside from making lists for new year's resolutions, I absolutely am busy farming in my pink farmville.

It really not a pink but im trying it to be pink.

Kelan lang din ako nabuang sa farmville na ito, kelan lang din ako nag join ng facebook.

My nieces just always asked me to join the FV but it really not my way of wasting my time. But now, they are my constant farmers.

One day, bumisita ang isa kong friend, she asked me to join the farm.. because of my curiosity on it, join narin ako but i didnt asked her to leave me in my office unless she would teach me how to.

And that time, my life has change, from accountant to farmer. it was the beginning of being a farmer, a sexy, beautiful farmer.

but of course para hindi naman maging inefficient employee, work muna bago farmville.

hanggang sa bahay, farmville parin, hanggang sa panaginip, farmville parin.

And i just found out, my manager, a dutch national is also a farmville fanatic.

He actually told me if nothing to write in my weekly narrative report, just elaborate the process of farming, how cool he was, diba?

And before christmas eve, i know it would be a busy day, a busy night, and busy internet connection.

I used to plowed and plant for a 3 days time.

Para hindi ma withered ang aking plants and everything.

Kaya happy farming to all, wishing you all a properous new year narin.

Thursday, December 17, 2009

Naaalala Ko Pa!

Si Nanay ay nasa bahay pag-uwi namin galing sa paaralan;
Walang mga bakod at gate ang magkakapit-bahay, kung meron, gumamela lang;
10 sentimos o diyes lang ang baon: singko sa umaga, singko sa hapon;
Merong free ang mga patpat ng ice drop: buko man o munggo.
Mataas ang paggalang sa mga guro at ang tawag sa kanila ay Maestro/a:
Di binibili ang tubig, pwedeng maki-inom sa di mo kakilala.
Malaking bagay na ang pumunta sa ilog para mag-picnic, o kaya sa tumana;
Grabe na ang kaso pag napatawag ka sa principal's office o kaya malaking kahihiyan kapag bagsak ka sa exams;
Simple lang ang pangarap: makatapos, makapag-asawa, mapagtapos ang mga anak...


Pwedeng iwan ang sasakyan at ibilin sa hindi mo kakilala; wala namang lock ang mga jeep na Willy's noon.
Mayroon kaming mga laruan na gawa namin at hindi binili: trak-trakan (gawa sa rosebowl ang katawan at darigold na maliit ang mga gulong, "sketeng" (scooter) na bearing na maingay ang mga gulong at de-sinkong pako para sa preno; patining na pinitpit na tansan lang na may 2 butas sa gitna para suotan ng sinulid (pwede pang makipag-lagutan) ; sumpak, pilatok, boca-boca, borador, atbp.
Di nakikialam ang mga matanda sa mga laro ng mga bata: kasi laro nga iyon.
Maraming usong laro at maraming kasali: laste, gagamba, turumpo, tatsing ng lata, pera namin ay kaha ng Philip Morris, Malboro, Champion (kahon-kahon yon!)
May dagta ang dulo ng tinting na hawak mo para makahuli tutubi, nandadakma ka ng palakang tetot, pero ingat ka sa palakang saging dahil sa kulugo;
Butas na ang sakong ng Spartan mong tsinelas - suot mo pa rin;
Namumugalgal ang pundiya ng kansolsilyo mo kasi nakasalampak ka sa lupa.
Sa modernong buhay at sa lahat ng kasaganaan sa high technology.. . di ba minsan nangarap ka na rin... mas masaya noong araw!


Sana pwedeng maibalik...
Takot tayo ngayon sa buhay. Kasi maraming napapatay, nakikidnap, maraming addict at masasamang loob...
Noon takot lang tayo sa ating mga magulang at mga lolo at lola. Pero ngayon, alam na natin na mahal pala nila tayo kayat ayaw tayong mapahamak o mapariwara.. . Na una silang nasasaktan pag pinapalo nila tayo...
Balik tayo sa nakaraan kahit saglit...
Bago magkaroon ng internet, computer, at cellphone.
Noong wala pang mga drugs at malls.
Bago pa nauso ang counter strike at mga game boys.
Tayo noon... Doon ...


Tinutukoy ko ang harang taga o tumbang preso kapag maliwanag ang buwan;
Ang pagtatakip mo ng mata pero nakasilip sa pagitan ng mga daliri pag nanonood ka ng nakakatakot sa
"Mga Aninong Gumagalaw"
Unahan tayong sumagot sa Multiplication Table na
kabisado natin, kasi wala namang calculator.
Pag-akyat natin sa mga puno; pagkakabit ng kulambo, lundagan sa kama ;
Pagtikwas o pagtitimba sa poso; pingga ang pang-igib ng lalake at may dikin naman ang ulo ng babae;
Inaasbaran ng mga suberbiyo;
Nginig na tayo pag lumabas na ang yantok-mindoro o buntot-page.
Nai-sako ka rin ba? O kaya naglagay ka ba ng karton
sa pwet para hindi masakit ang tsinelas o sinturon?


Pamimili ng bato sa bigas; tinda-tindahan na puro dahon naman; bahay-bahayan na puro kahon; naglako ka ba ng ice-candy o pandesal noong araw?
Karera sa takbuhan hanggang maubos ang hininga; pagtawa hanggang sumakit ang tiyan;
Meron pa bang himbabao, kulitis at pongapong? O kaya ang lukaok, susuwi at espada?
Susmaryosep ang nadidinig mo pag nagpapaligo ng bata...
Estigo santo kapag nagmamano.
Mapagod sa kakalaro, minsan mapalo; matakot sa "berdugo" at sa "kapre";
Tuwang-tuwa kami pag tinalo ang tinale ni itay kasi may tinola!


Yung crush mo?


Pag recess: mamimili ka sa garapon ng tinapay -alembong, taeng-kabayo o biscocho?
Pwede ring ang sukli ay kending Vicks (meron pang libreng singsing) o kaya nougat o karamel;
Kung gusto mo naman - pakumbo o kaya kariba,
mas masaya kung inuyat;
Puriko ang mantika, at mauling na ang mukha at ubos
na ang hininga mo sa ihip kasi mahirap magpa-rikit ng apoy.
Madami pa...


Masarap ang kamatis na piniga sa kamay at lumabas
sa pagitan ng daliri para sa sawsawan; ang palutong pag isawsaw sa sukang may siling labuyo; ang duhat kapag inalog sa asin; ang isa-sang isubo ang daliri kasi puno na ng kanin...
Halo-halo: yelo, asukal at gatas lang ang sahog;
Sakang ang lakad mo at nakasaya ka kasi bagong tuli ka; o naghahanap ka ng chalk kasi tinagusan ang palda mo sa eskwelahan. Lipstick mo ay papel de hapon;
Labaha ang gamit para sa white-side-wall na gupit;
Naglululon ka ng banig pagkagising; matigas na amirol ang mga punda at kumot; madumi ang manggas ng damit mo kasi doon ka nagpapahid ng sipon, di ba? Pwede rin sa laylayan...
May mga program kapag Lunes sa paaralan;
May pakiling kang dala kung Biyernes kasi magi-isis ka ng desk.
Di ba masaya? Naalala mo pa ba?
Wala nang sasaya at gaganda pa sa panahon na yon...
Masaya noon at masaya pa rin tayo ngayon habang ina-alaala iyon...


Di ba noon...
Ang mga desisyon ay ginagawa sa awit na "sino ba sa dalawang ito?
Ito ba o ito?" Pag ayaw ang resulta di ulitin: "sino ba sa dalawang ito? Ito ba o ito?"...
Awit muna: Penpen de Serapen, de kutsilyo, de almasen. How how the carabao batuten...
Presidente ng klase ay ang pinakamagaling, hindi ang pinaka-mayaman;
Masaya na tayo basta sama-sama kahit hati-hati sa kokonti;
Nauubos ang oras natin sa pagku-kwentuhan, may oras tayo sa isat-isa;
Naaasar ka kapag marami kang sunog sa sungka; kapag buro ka sa pitik-bulag o matagal ka ng taya sa holen.
Yung matatandang kapatid ang pinaka-ayaw natin pero sila ang tinatawag natin pag napapa-trouble tayo.
Di natutulog si Inay, nagbabantay pag may trangkaso tayo; meron tayong skyflakes at Royal sa tabi at pahihigupin ng mainit na Royco.


Kung naaalaala mo ito... nabuhay ka na sa
KAPAYAPAAN!
Pustahan tayo nakangiti ka pa rin!

Kung naka-relate ka sa lahat ng nabanggit sa itaas, ibig sabihin lang niyan ay.......... ...
MATANDA ka na! he he he... pero kung hindi ka maka-relate, padala mo na lang sa akala mo ay kapanahunan nya ito para maalala din niya at mangiti rin siya.

Monday, December 14, 2009

Wala lang

Andami kong nakikitang gwapo sa manar mall, iyong iba matagal ko ng nakita pero di ko kilala, iyong iba nmn, bagong salta lang.

hindi ako marunong makihalubilo lalo na sa mga taong di ko pa kakilala.

Mapapansin mong nakataas lagi ang kilay ang walang bahid ngiti sa aking mga labi.

di katulad ng kaibigan kong si Masarap, kapag trip niya ang lalaki, ako lang naman ang ipagduduldulan niya hanggang sa mapansin siya ang lalaki.

Gusto ko na ulit tumikim ng ibang nota, kaso kapag pinoy, malamang dumaan na sa mga kamay ni Masarap o di kaya ni Mayaman, take note ako ang Maganda na walang anda.

Gusto kong tumikim ng ibang lahi, hinahanap-hanap ko na iyong haba at laki.

Tuloy nasasabi sa akin ni Masarap na ako daw ay isa ng malu.

Hindi ako maka-ariba ngayon, laging nakabantay ang gwardia sibil, anytime at anywhere pwedeng mag poof sa harap mo.

Maraming beses ko ng naisip ito, gusto ko ng mag-isa, gusto ko ng lumayo.

Pero ang sagot lang ng friend kong sosyal, si Masarap, "go girrrrrrl" pero dilat ang mga mata at nakataas ang dalawang kilay.

At may kasunod na "sana gawin mo na."

Saturday, December 5, 2009

Concord in Rest Room

Ilang beses narin kaming nagniig iyong lalaking ipinakilala sa akin sa CONCORD.

Maraming beses sa building ng opisina ko, dahil doon din pala siya nagtatrabaho.

Tuwing sabado, walang pasok ang gobyerno kaya lahat ng staff sa kompanyang pinapasukan niya ay wala doon maliban sa mga security guard, ako at siya.

Bago palang ako sa building na iyon at alam kong mag-isa lang ako tuwing sabado.

Lagi rin siyang pumupunta doon at niyayang makipagniig... sa toilet ng babae, para safe daw dahil wala pang babaeng pumapasok sa palapag na iyon kung saan nandoon ang opisina ko.

Noong una, kinakabahan ako, baka bigla nalang may pumasok sa toilet, pero alam niya na walang pumapasok sa oras na iyon dahil doon nga rin siya nagtatrabaho.

Medyo madilim sa isang sulok ng cubicle, doon kami pumuwesto.

Pagkapasok na pagkapasok sa cubicle agad akong nilamutak ng halik sa labi, nilapirot ang dibdib na para bang nag-uumapaw ang pagnanasang matikman ulit ang aking kariktan.

Nasasaktan ako sa ginagawa niya, halos hindi ako makahinga na para bang gusto akong higupin ng kanyang bibig.

Nararamdaman ko ang matigas na bagay sa aking tiyan na halos ipagduldulan na parang bang naghahanap ng butas.

Binuksan niya ang zipper ng pantalon ko at ibinababa ito, sabay hawak at pisil ang aking kargada na nooy nakakaramdam narin ng init at nagpupumiglas na makawala sa saplot na lumulukob.

nakasandal ako sa pader, ang kanang kamay ni Concord (tawagin nalng natin siya sa ganitong pangalan) ay nakahawak sa kargada ko at para bang isinasaisip ang bawat hugis nito.

nakaangat ang kanang hita ko hanggang bewang niya habang hawak-hawak niya ito ng kanyang kaliwang kamay.

Para siyang hayok sa masarap na pagkain na nakahain sa harap niya at para bang ayaw niyang may masayang sa bawat subo at dila, pakiramdam ko namamanhid na ang aking mga labi, marami na akong kagat sa leeg, at mahapdi narin ang aking dibdib na halinhinan niyang nilalapirot at sinususo.

Ilang minuto din na ganun ang posisyon namin, hinawakan niya ang ulo ko, nagpapahiwatig na kailangan ko na siyang susuhin.

Bumaba ang ulo ko na napadako sa di kalakihang kargada ni Concord.

Tulad ng dati, malinis, walang amoy.

Halos mabilaukan ako dahil hawak parin ni concord ang ulo ko at sa bawat ulos niyang nadudunggol ang kaloob-looban ng akong bibig.

Subo ng bonggang-bongga, minsan sinusubo ko ring ang kanyang bayag.

Sa ganoong posisyon, naalala ko si Kuba na sumusubo din pala ito.

Tumayo ako at sinabi ko sa kanyang ako naman ang isubo niya.

Hindi siya nag-atubili, lumuhod din siya at walang kaabog-abog na isinubo ng buong-buo ang batotoy ko.

Mainit ang pakiramdam ko, sa bawat subo niya'y may kiliting dumadaloy sa bawat ugat ng akong katawan, parang may isang espiritu na gustong lumabas mula sa aking kaibuturan.

Magaling siyang sumubo, sa bawat subo niya'y may sensasyong bumabalot sa aking katawan.

Umiigting ang pagnanasang makalabas kaagad. Di ko alam kung saan ko ibabaling ang aking katawan, hawak-hawak ko ang kanyang ulo, subo-subo niya ang kargada ko, hinahagod ng isa kanyang mga kamay ang aking mumunting dibdib, ang aking tiyan, ang aking puwet.

Nilalaro niya ang aking bayag.

Napapasinghap ako sa ginagawa niya, ang galing niyang humagod, ang galing niyang dumila, ang galing niyang sumubo.

Di ko na mapigilan ang aking sarili, may kung anong bagay na gusto lumabas, kumakalat sa buo kong ugat, mula sa aking pagitan, ang kiliti ay dumadaloy sa aking mga kamay, katawan, papunta sa kadulu-duluhang hibla ang aking buhok.

Napatingkayad ako, hawak na ng dalawa kong kamay ang kanyang ulo. Sinasabunutan ko na siya. Kasabay na aking pag-indayog ay siya namang salo ng kanyang bibig.

Ramdam ko ang init na nag-uumalpas, at ilang saglit pa'y pumulandit sa loob ng kanyang bibig ang likidong noon pa gustong lumabas sa kaibuturan na aking pagkatao, na nagbibigay init ng aking dugo, nagbibigay kiliti sa bawat sulok ng aking ugat.

Nagpumiglas siya, pero huli na ang lahat, nailabas ko na ang lahat sa kanyang mainit na bibig.

Tumayo siya, inilabas lahat ang likidong nasalo ng bibig niya.

Hinang-hina ako pagkatapos kong makaraos, pero hindi pa kami tapos.

Pinatalikod niya ako, sabi ko sa sarili ko, "this is it!"

Binasa lang ng kanyang laway ang kargada niya at itinutok na sa aking pwerta.

Noong unang pasok, nasaktan ako, mahapdi, mainit, masakit. Naitulak ko siya.

Sa pangalawang pagkakataon, nakapasok ng maayos, kahit may kunting kirot, tiniis ko dahil sa pag-asang maibigay ko ang kaligayahang gustong makamtan ni concord.

SA una, mahina lang, parang iginigiya papasok sa loob, at maya-maya pa'y parang uhaw na uhaw na walang pakundangan kung umayuda, wala siyang pakialam kung nasasaktan ang kanyang katalik.

Pabilis ng pabilis, padiin ng padiin, halos tumama ang ulo ko sa pader.

Hinawakan niya ng mahigpit ang aking bewang, at halos ibuhos ang lahat ng natitirang lakas ng kanyang katawan.

Bigla niyang hinugot at itinutok sa aking pwerta ang kanyang kargada at maya'maya pa'y para siyang nangingisay na hayop ng lumabas ang makamundo niyang pagnanasa.

Natapos din ang aming pagniniig, may bahid ng ngiti sa aking mga labi, naisip ko, siya ang gusto kong laging makasiping, pareho naming mararamdam ang uhaw ng pagtatalik.