Christmas in Farmville

Wala po munang sexcapades this time, its yuletide seasons, a season of loving, giving and sharing everyone's gift.

Aside from making lists for new year's resolutions, I absolutely am busy farming in my pink farmville.

It really not a pink but im trying it to be pink.

Kelan lang din ako nabuang sa farmville na ito, kelan lang din ako nag join ng facebook.

My nieces just always asked me to join the FV but it really not my way of wasting my time. But now, they are my constant farmers.

One day, bumisita ang isa kong friend, she asked me to join the farm.. because of my curiosity on it, join narin ako but i didnt asked her to leave me in my office unless she would teach me how to.

And that time, my life has change, from accountant to farmer. it was the beginning of being a farmer, a sexy, beautiful farmer.

but of course para hindi naman maging inefficient employee, work muna bago farmville.

hanggang sa bahay, farmville parin, hanggang sa panaginip, farmville parin.

And i just found out, my manager, a dutch national is also a farmville fanatic.

He actually told me if nothing to write in my weekly narrative report, just elaborate the process of farming, how cool he was, diba?

And before christmas eve, i know it would be a busy day, a busy night, and busy internet connection.

I used to plowed and plant for a 3 days time.

Para hindi ma withered ang aking plants and everything.

Kaya happy farming to all, wishing you all a properous new year narin.

Naaalala Ko Pa!

Si Nanay ay nasa bahay pag-uwi namin galing sa paaralan;
Walang mga bakod at gate ang magkakapit-bahay, kung meron, gumamela lang;
10 sentimos o diyes lang ang baon: singko sa umaga, singko sa hapon;
Merong free ang mga patpat ng ice drop: buko man o munggo.
Mataas ang paggalang sa mga guro at ang tawag sa kanila ay Maestro/a:
Di binibili ang tubig, pwedeng maki-inom sa di mo kakilala.
Malaking bagay na ang pumunta sa ilog para mag-picnic, o kaya sa tumana;
Grabe na ang kaso pag napatawag ka sa principal's office o kaya malaking kahihiyan kapag bagsak ka sa exams;
Simple lang ang pangarap: makatapos, makapag-asawa, mapagtapos ang mga anak...


Pwedeng iwan ang sasakyan at ibilin sa hindi mo kakilala; wala namang lock ang mga jeep na Willy's noon.
Mayroon kaming mga laruan na gawa namin at hindi binili: trak-trakan (gawa sa rosebowl ang katawan at darigold na maliit ang mga gulong, "sketeng" (scooter) na bearing na maingay ang mga gulong at de-sinkong pako para sa preno; patining na pinitpit na tansan lang na may 2 butas sa gitna para suotan ng sinulid (pwede pang makipag-lagutan) ; sumpak, pilatok, boca-boca, borador, atbp.
Di nakikialam ang mga matanda sa mga laro ng mga bata: kasi laro nga iyon.
Maraming usong laro at maraming kasali: laste, gagamba, turumpo, tatsing ng lata, pera namin ay kaha ng Philip Morris, Malboro, Champion (kahon-kahon yon!)
May dagta ang dulo ng tinting na hawak mo para makahuli tutubi, nandadakma ka ng palakang tetot, pero ingat ka sa palakang saging dahil sa kulugo;
Butas na ang sakong ng Spartan mong tsinelas - suot mo pa rin;
Namumugalgal ang pundiya ng kansolsilyo mo kasi nakasalampak ka sa lupa.
Sa modernong buhay at sa lahat ng kasaganaan sa high technology.. . di ba minsan nangarap ka na rin... mas masaya noong araw!


Sana pwedeng maibalik...
Takot tayo ngayon sa buhay. Kasi maraming napapatay, nakikidnap, maraming addict at masasamang loob...
Noon takot lang tayo sa ating mga magulang at mga lolo at lola. Pero ngayon, alam na natin na mahal pala nila tayo kayat ayaw tayong mapahamak o mapariwara.. . Na una silang nasasaktan pag pinapalo nila tayo...
Balik tayo sa nakaraan kahit saglit...
Bago magkaroon ng internet, computer, at cellphone.
Noong wala pang mga drugs at malls.
Bago pa nauso ang counter strike at mga game boys.
Tayo noon... Doon ...


Tinutukoy ko ang harang taga o tumbang preso kapag maliwanag ang buwan;
Ang pagtatakip mo ng mata pero nakasilip sa pagitan ng mga daliri pag nanonood ka ng nakakatakot sa
"Mga Aninong Gumagalaw"
Unahan tayong sumagot sa Multiplication Table na
kabisado natin, kasi wala namang calculator.
Pag-akyat natin sa mga puno; pagkakabit ng kulambo, lundagan sa kama ;
Pagtikwas o pagtitimba sa poso; pingga ang pang-igib ng lalake at may dikin naman ang ulo ng babae;
Inaasbaran ng mga suberbiyo;
Nginig na tayo pag lumabas na ang yantok-mindoro o buntot-page.
Nai-sako ka rin ba? O kaya naglagay ka ba ng karton
sa pwet para hindi masakit ang tsinelas o sinturon?


Pamimili ng bato sa bigas; tinda-tindahan na puro dahon naman; bahay-bahayan na puro kahon; naglako ka ba ng ice-candy o pandesal noong araw?
Karera sa takbuhan hanggang maubos ang hininga; pagtawa hanggang sumakit ang tiyan;
Meron pa bang himbabao, kulitis at pongapong? O kaya ang lukaok, susuwi at espada?
Susmaryosep ang nadidinig mo pag nagpapaligo ng bata...
Estigo santo kapag nagmamano.
Mapagod sa kakalaro, minsan mapalo; matakot sa "berdugo" at sa "kapre";
Tuwang-tuwa kami pag tinalo ang tinale ni itay kasi may tinola!


Yung crush mo?


Pag recess: mamimili ka sa garapon ng tinapay -alembong, taeng-kabayo o biscocho?
Pwede ring ang sukli ay kending Vicks (meron pang libreng singsing) o kaya nougat o karamel;
Kung gusto mo naman - pakumbo o kaya kariba,
mas masaya kung inuyat;
Puriko ang mantika, at mauling na ang mukha at ubos
na ang hininga mo sa ihip kasi mahirap magpa-rikit ng apoy.
Madami pa...


Masarap ang kamatis na piniga sa kamay at lumabas
sa pagitan ng daliri para sa sawsawan; ang palutong pag isawsaw sa sukang may siling labuyo; ang duhat kapag inalog sa asin; ang isa-sang isubo ang daliri kasi puno na ng kanin...
Halo-halo: yelo, asukal at gatas lang ang sahog;
Sakang ang lakad mo at nakasaya ka kasi bagong tuli ka; o naghahanap ka ng chalk kasi tinagusan ang palda mo sa eskwelahan. Lipstick mo ay papel de hapon;
Labaha ang gamit para sa white-side-wall na gupit;
Naglululon ka ng banig pagkagising; matigas na amirol ang mga punda at kumot; madumi ang manggas ng damit mo kasi doon ka nagpapahid ng sipon, di ba? Pwede rin sa laylayan...
May mga program kapag Lunes sa paaralan;
May pakiling kang dala kung Biyernes kasi magi-isis ka ng desk.
Di ba masaya? Naalala mo pa ba?
Wala nang sasaya at gaganda pa sa panahon na yon...
Masaya noon at masaya pa rin tayo ngayon habang ina-alaala iyon...


Di ba noon...
Ang mga desisyon ay ginagawa sa awit na "sino ba sa dalawang ito?
Ito ba o ito?" Pag ayaw ang resulta di ulitin: "sino ba sa dalawang ito? Ito ba o ito?"...
Awit muna: Penpen de Serapen, de kutsilyo, de almasen. How how the carabao batuten...
Presidente ng klase ay ang pinakamagaling, hindi ang pinaka-mayaman;
Masaya na tayo basta sama-sama kahit hati-hati sa kokonti;
Nauubos ang oras natin sa pagku-kwentuhan, may oras tayo sa isat-isa;
Naaasar ka kapag marami kang sunog sa sungka; kapag buro ka sa pitik-bulag o matagal ka ng taya sa holen.
Yung matatandang kapatid ang pinaka-ayaw natin pero sila ang tinatawag natin pag napapa-trouble tayo.
Di natutulog si Inay, nagbabantay pag may trangkaso tayo; meron tayong skyflakes at Royal sa tabi at pahihigupin ng mainit na Royco.


Kung naaalaala mo ito... nabuhay ka na sa
KAPAYAPAAN!
Pustahan tayo nakangiti ka pa rin!

Kung naka-relate ka sa lahat ng nabanggit sa itaas, ibig sabihin lang niyan ay.......... ...
MATANDA ka na! he he he... pero kung hindi ka maka-relate, padala mo na lang sa akala mo ay kapanahunan nya ito para maalala din niya at mangiti rin siya.

Wala lang

Andami kong nakikitang gwapo sa manar mall, iyong iba matagal ko ng nakita pero di ko kilala, iyong iba nmn, bagong salta lang.

hindi ako marunong makihalubilo lalo na sa mga taong di ko pa kakilala.

Mapapansin mong nakataas lagi ang kilay ang walang bahid ngiti sa aking mga labi.

di katulad ng kaibigan kong si Masarap, kapag trip niya ang lalaki, ako lang naman ang ipagduduldulan niya hanggang sa mapansin siya ang lalaki.

Gusto ko na ulit tumikim ng ibang nota, kaso kapag pinoy, malamang dumaan na sa mga kamay ni Masarap o di kaya ni Mayaman, take note ako ang Maganda na walang anda.

Gusto kong tumikim ng ibang lahi, hinahanap-hanap ko na iyong haba at laki.

Tuloy nasasabi sa akin ni Masarap na ako daw ay isa ng malu.

Hindi ako maka-ariba ngayon, laging nakabantay ang gwardia sibil, anytime at anywhere pwedeng mag poof sa harap mo.

Maraming beses ko ng naisip ito, gusto ko ng mag-isa, gusto ko ng lumayo.

Pero ang sagot lang ng friend kong sosyal, si Masarap, "go girrrrrrl" pero dilat ang mga mata at nakataas ang dalawang kilay.

At may kasunod na "sana gawin mo na."

Concord in Rest Room

Ilang beses narin kaming nagniig iyong lalaking ipinakilala sa akin sa CONCORD.

Maraming beses sa building ng opisina ko, dahil doon din pala siya nagtatrabaho.

Tuwing sabado, walang pasok ang gobyerno kaya lahat ng staff sa kompanyang pinapasukan niya ay wala doon maliban sa mga security guard, ako at siya.

Bago palang ako sa building na iyon at alam kong mag-isa lang ako tuwing sabado.

Lagi rin siyang pumupunta doon at niyayang makipagniig... sa toilet ng babae, para safe daw dahil wala pang babaeng pumapasok sa palapag na iyon kung saan nandoon ang opisina ko.

Noong una, kinakabahan ako, baka bigla nalang may pumasok sa toilet, pero alam niya na walang pumapasok sa oras na iyon dahil doon nga rin siya nagtatrabaho.

Medyo madilim sa isang sulok ng cubicle, doon kami pumuwesto.

Pagkapasok na pagkapasok sa cubicle agad akong nilamutak ng halik sa labi, nilapirot ang dibdib na para bang nag-uumapaw ang pagnanasang matikman ulit ang aking kariktan.

Nasasaktan ako sa ginagawa niya, halos hindi ako makahinga na para bang gusto akong higupin ng kanyang bibig.

Nararamdaman ko ang matigas na bagay sa aking tiyan na halos ipagduldulan na parang bang naghahanap ng butas.

Binuksan niya ang zipper ng pantalon ko at ibinababa ito, sabay hawak at pisil ang aking kargada na nooy nakakaramdam narin ng init at nagpupumiglas na makawala sa saplot na lumulukob.

nakasandal ako sa pader, ang kanang kamay ni Concord (tawagin nalng natin siya sa ganitong pangalan) ay nakahawak sa kargada ko at para bang isinasaisip ang bawat hugis nito.

nakaangat ang kanang hita ko hanggang bewang niya habang hawak-hawak niya ito ng kanyang kaliwang kamay.

Para siyang hayok sa masarap na pagkain na nakahain sa harap niya at para bang ayaw niyang may masayang sa bawat subo at dila, pakiramdam ko namamanhid na ang aking mga labi, marami na akong kagat sa leeg, at mahapdi narin ang aking dibdib na halinhinan niyang nilalapirot at sinususo.

Ilang minuto din na ganun ang posisyon namin, hinawakan niya ang ulo ko, nagpapahiwatig na kailangan ko na siyang susuhin.

Bumaba ang ulo ko na napadako sa di kalakihang kargada ni Concord.

Tulad ng dati, malinis, walang amoy.

Halos mabilaukan ako dahil hawak parin ni concord ang ulo ko at sa bawat ulos niyang nadudunggol ang kaloob-looban ng akong bibig.

Subo ng bonggang-bongga, minsan sinusubo ko ring ang kanyang bayag.

Sa ganoong posisyon, naalala ko si Kuba na sumusubo din pala ito.

Tumayo ako at sinabi ko sa kanyang ako naman ang isubo niya.

Hindi siya nag-atubili, lumuhod din siya at walang kaabog-abog na isinubo ng buong-buo ang batotoy ko.

Mainit ang pakiramdam ko, sa bawat subo niya'y may kiliting dumadaloy sa bawat ugat ng akong katawan, parang may isang espiritu na gustong lumabas mula sa aking kaibuturan.

Magaling siyang sumubo, sa bawat subo niya'y may sensasyong bumabalot sa aking katawan.

Umiigting ang pagnanasang makalabas kaagad. Di ko alam kung saan ko ibabaling ang aking katawan, hawak-hawak ko ang kanyang ulo, subo-subo niya ang kargada ko, hinahagod ng isa kanyang mga kamay ang aking mumunting dibdib, ang aking tiyan, ang aking puwet.

Nilalaro niya ang aking bayag.

Napapasinghap ako sa ginagawa niya, ang galing niyang humagod, ang galing niyang dumila, ang galing niyang sumubo.

Di ko na mapigilan ang aking sarili, may kung anong bagay na gusto lumabas, kumakalat sa buo kong ugat, mula sa aking pagitan, ang kiliti ay dumadaloy sa aking mga kamay, katawan, papunta sa kadulu-duluhang hibla ang aking buhok.

Napatingkayad ako, hawak na ng dalawa kong kamay ang kanyang ulo. Sinasabunutan ko na siya. Kasabay na aking pag-indayog ay siya namang salo ng kanyang bibig.

Ramdam ko ang init na nag-uumalpas, at ilang saglit pa'y pumulandit sa loob ng kanyang bibig ang likidong noon pa gustong lumabas sa kaibuturan na aking pagkatao, na nagbibigay init ng aking dugo, nagbibigay kiliti sa bawat sulok ng aking ugat.

Nagpumiglas siya, pero huli na ang lahat, nailabas ko na ang lahat sa kanyang mainit na bibig.

Tumayo siya, inilabas lahat ang likidong nasalo ng bibig niya.

Hinang-hina ako pagkatapos kong makaraos, pero hindi pa kami tapos.

Pinatalikod niya ako, sabi ko sa sarili ko, "this is it!"

Binasa lang ng kanyang laway ang kargada niya at itinutok na sa aking pwerta.

Noong unang pasok, nasaktan ako, mahapdi, mainit, masakit. Naitulak ko siya.

Sa pangalawang pagkakataon, nakapasok ng maayos, kahit may kunting kirot, tiniis ko dahil sa pag-asang maibigay ko ang kaligayahang gustong makamtan ni concord.

SA una, mahina lang, parang iginigiya papasok sa loob, at maya-maya pa'y parang uhaw na uhaw na walang pakundangan kung umayuda, wala siyang pakialam kung nasasaktan ang kanyang katalik.

Pabilis ng pabilis, padiin ng padiin, halos tumama ang ulo ko sa pader.

Hinawakan niya ng mahigpit ang aking bewang, at halos ibuhos ang lahat ng natitirang lakas ng kanyang katawan.

Bigla niyang hinugot at itinutok sa aking pwerta ang kanyang kargada at maya'maya pa'y para siyang nangingisay na hayop ng lumabas ang makamundo niyang pagnanasa.

Natapos din ang aming pagniniig, may bahid ng ngiti sa aking mga labi, naisip ko, siya ang gusto kong laging makasiping, pareho naming mararamdam ang uhaw ng pagtatalik.

argeewai@live.com

Inaanyayahan ko po ang lahat na magpadala ng kani-kanilang kwento tungkol sa pag-ibig, opinyon at kwento ng pakikipagniig.

Sisigurahin kong hindi magbabago ang tingin ko sa inyo, hindi ko bibigyan ng malisya ang bawat kwento niyo.

At hindi ko rin ilalathala ang tunay niyong pagkatao.

Ipadala lamang po ito sa aking email address.

argeewai@live.com

Concord

Pagkatapos ng mahigit dalawang taong pagtatrabaho sa Dubai, sa lintik na kompanyang iyon, naisipan kong magresign, umuwi ng pinas at pipilitin kong bumalik ulit pero hindi na sa lugar na iyon, at lalong hindi na sa kompanyang iyon.

Bago ako lumipad pabalik ng Pilipinas, niyaya muna ako ni Kuba na dalawin sila sa bundok at lumagi muna ako kahit dalawang araw.

Binalikan namin ang aming mga nakaraan, ang pagiging estudyante, buhay mahirap at buhay kasama ang mga baklang maton sa lugar namin.

Bago ako bumalik ng Dubai, dumalaw muna ako sa opisina ni Kuba.

Sinabi kong sana bago man lang ako bumalik ng Pinas ay merong pumawi sa uhaw ng aking pagnanasa.

Aba,sobra yatang concerned sa akin si Kuba, at hinanapan nga ako ng isang nota.

Split time ang oras nila sa trabaho, ibig sabihin mula ala-una ng hapon hanggang alas kwarto ay wala silang pasok, pero nasa opisina lang nila kami kasama si Mr. Kilay.

Maya-maya lang dumating na ang sugo ng libog pagkatapos tawagan ni Kuba.

Bigla akong kinabahan at nanginig ang buo kong katawan ng pumasok na sa loob ng room ang lalaki. Birhing -birhin po talaga ako eh, pagdating sa mga bagay na iyan.

Sinipat ko ng mabuti ang lalaki, me mukha naman, me katawan, mukhang mabango at mukhang pwedeng idisplay kahit saan.

Wala pa yata akong nakitang pangit na nilalang sa lahi nila, pero maraming amoy imburnal at demonyong pag-uugali sa lahi nila.

Naisip ko nun, ng bumalik si Benazhir Bhutto after being exiled in UAE for almost 2 decade, sa bansa nila, iyon na sana ang pagkakataong mabago ang sistema ng bansa pero sinawimpalad dahil sa sakunang pambobomba sa mismong sasakyan niya.

Nakaupo ako sa kaliwang desk habang nagkukwentuhan kami nina Kilay at Kuba ng pumasok siya sa room.

Humalik muna siya sa pisngi ni Kuba bago lumapit sa akin at nakipagkamay.

Naisip ko, yaikssss, nakuha pa niyang humalik sa pisngi ni Kuba, pano kung magasgas labi niya o di kayang mahawaan ng kung anong mikrobyo at mahawa rin ako.

Pero kahit ganun si Kuba, malinis namang tao iyon.

Ilang minuto rin bago lumabas ng room ang dalawa, at doon na nagsimulang mag-init ang buong silid kahit malakas ang airconditioning.

Hayyyy ito ba ang pakiramdam ng isang birhin? ng isang bebendisyunan?

Umupo siya sa black leather couch, tinawag niya ako at sumampa ako sa paharap sa kanya ng walang kaabog-abog.


Marami din kaming napagkwentuhan pero di na kelangan iyon dito kasi ang importante dito ang iyong sexcapades ko sa kanya. at ang name niya? Lets just call him as Paksiw.

Nilamutak niya ako, as usual gawain ng mga lalaking nakakasiping ko, ay sandali birhin ako kaya wala pa akong naging lalaki. peksman, matunaw man si Kuba.

Halos hubo't hubad na kaming pareho, nakaupo parin siya sa couch at ako naman, taas-baba, baba-taas.

Tumagal ako sa tenga niya kasi parang nandun ang kiliti niya.

Sa labi, sa leeg, sa dibdib niya, sa nipples, sa pusod hanggang sa hmmmmmmmmmmmmm....

Malinis, ahit at walang amoy, ang laki??? ahahahahahahha, akin nlang basta nasiyahan ako...

Sumampa ulit ako sa kanya at torrid kissing talaga, torrid na kung torrid...

Labasan ng dila, sipsipan ng dila, tukaan ng labi at lapirutan ng dibdib.

Bigla niya akong binuhat at dinala sa mesa.

Nakahiga ako na nakapatong sa balikat niya ang aking mga paa.

Bigla niyang nilawayan ng bonggang-bongga ang nota niya, at bigla rin akong kinabahan.

Jus ko matagal ng hindi ko naranasan ang ganunin, kaya sana naman makeri ko lang.

Tinututok niya sa keps ko ang kanyang nota.

Noong una, nahirapan siyang ipasok dahil nagma-muscle control ako, ayaw bumuka, kabado ako.

Sabi niya relax lang daw, wag matakot at dadahan-dahanin niya lang.

Ganun nga ang nangyari, pero sa unang pasok bigla ko siyang natadyakan sa dibdib...napaurong siya.

Ansakit ng pakiramdam, mahapdi, parang ginuhitan ng kung anong matalas ang kaloob-looban ng keps ko.

Umaringkingking ako na sapo-sapo ko ang aking keps... akala naman e talagang babae at birhin ang pucha.

Pero sa totoo lang, di ko ma-take ang feelings. Inalo niya ako, pinakalma.

Inulit uli, hanggang sa naipasok niya ulit, nakahiga parin ako sa mesa, hinawakan niya ang dalawa kong binti at at parang kakataying inahin na dinahan-dahan niya ang pag-ulos.

Ilang saglit lang, pabilis ng pabilis ang bawat galaw niya.

Wala akong ibang makapitan kundi ang edge ng mesa.

Pabilis ng pabilis, palalim ng palalim, parang inaarok niya ang kailaliman ng aking bituka. Pakiramdam ko, masikip sa loob, may hapdi parin.

Maya maya pa'y inilabas niya ang kanyang pagkalalaki, at buong higpit niyang hinawakan ang kanyang kargada at sinalsal ng buong husay hanggang sa pumulandit ang isang likidong matagal ng naipon sa kaibuturan ng kanyang katawan.

Nakatingkayad siya, parang nangingisay at itinutok ang kanyang pagkalalaki sa tiyan ko habang lumalabas ang likidong simbulo ng kanyang pagnanasa.

Nanginginig ang mga binti ko ng iwanan niya ako sa mesa.

Binigyan niya ako ng tissue paper, ang tangi kong katuwang pagkatapos ng lahat.

Hubad parin siya ng lumabas ng room at pumunta ng toilet, isinuot ko ang bikini bago ako sumunod sa kanya

Nakita kong nagtakbuhan sina Kilay at Kuba papasok sa reception area ng office.

Napangiti nalang ako,Ganun pala ang pakiramdam, parang laging first time...

At dun, habang nakaupo ako, doon lumabas ang matagal ko ng pinipigilan.

Kabit number 2

Nakakapanginig pala ng kalamnan ang selos, hindi man matindi pero selos parin.

Nang dumating kami sa bahay, lumabas ng kwarto si Kabit at parang me nag-uudyok sa akin na tingnan ang kanyang celfone.

di ko gawain ang magbasa ng mga messages, lalo na ang sent items.

Bumungad sa aking ang isang message na hindi naka store ang name.

Humihingi ng sorry dahil in-off niya ang phone kasi kausap niya ang kanyang boss.

Ibig sabihin nun, tumatawag sa kanya si kabit, or nagpapalitan na sila ng text messages kapagdaka'y binubura kagad.

Naisip ko baka iyong bading na nakilala namin, na kinuha raw sa kanya ang number niya.

Doon na nagsimula ang haka-haka, ang panginginig ng kalamnan ko, ang magsungit.

Wala akong laban sa bading na iyon, mukhang mapera, galante at walang binatbat ang mga friends kong sina Masarap at Mayaman sa ganda nong bading, pero ako lalabanan ko siya.

Habang nanonood kami ng TV, kunwari tiningnan ko ang celfone niya at kunwari tinanong ko siya kung sino iyon nasa message. Pero ung panginginig ng damdamin ko ay hindi na kunwari.

Sabi niya, tita ni Maria (hindi tunay na pangalan), si Maria ang kabit niya sa pinas.

Pakiramdam ko uminit ang dugo ko, kung nakamamatay ang tingin, baka nagripuhan ko na si kabit.

Nagpaliwanag siya, utal-utal, mukhang guilty.

Siya narin ang nagsabi na hindi raw talaga sila nagkita noong nagbakasyon siya kamakailan lang.

Mas lalong nanginig ang buo kong katawan, mga buto, libo-libong ugat, at kung anu-ano pang makikita sa anatomy ng tao, ng makita kong nag text ang belat sa mismong roaming number ko.

Ayokong sumigaw, ayokong magwala, kasi nandun si babae ang kasama ko sa room, nagtitimpi lang talaga ako, naging kalmado parin.

Nagpaliwanag parin siya, utal-utal, halatang guilty.

Hindi niya raw alam kung pano nalaman ang number niya rito pati ang roaming number na asawa lang niya ang binigyan dahil sarili kong roaming iyon.

Sumigaw ako ng paimpit, "Tawagan mo lahat ng pamilya mo na nakakakilala sa kabit mo dun, tanungin mo sila kung sino ang nagbigay."

Wala siyang imik, siguro nagtataka rin kung bakit nalaman ng kabit niya ang numero pati ng tita niya na nandirito sa dubai.

Ako, tanggap ko na isa akong martyr na kabit ni Kabit, pero ang malaman kong meron pa palang kabit si Kabit?

Iyon ang di ko matatanggap.

Pero sa kabilang banda, amanos na kami, nagkita man sila o hindi, kwich na kami, dahil nahuli rin niya akong nagtext sa friend ko na makipagkita sa isang lalaki.

Of course, deny to death nalang. Me nangyari man sa amin o wala ng lalaki, deny parin.

Pero hanggang ngayon di parin ako mapakali, wala akong laban dun, belat iyon ako puwet lang.

Kaya sinabi ko sa kanya na kausapin nia ang belat at tantanan na siya.

Kukunin ko sana kaninang umaga ang roaming number ko pero nakaalis na si Kabit.

Pero huwag niya akong masyadong paselosin, mahirap akong magalit, maraming mababasag na bagay sa bahay pag nagkataon.

Survivor Philippines Palau

THE GAME IS OVER... Nangyari noong biernes at inianunsyo na ang ikalawang sole survivor sa balat ng Pilipinas, and its Amanda Colley Van Cooll.

A 25-year old "Probinsiyang Tisay" in Mindoro, with american father and OFW filipina mother in alaska.


Pumaibabaw ang pangalan ni Amanda laban kina Justine "Reyna ng Retoke" Ferrer, ang beauty queen at kay Jef Gaitan, ang the girl-next-door.


Apat ang nakuhang boto ni Amanda sa mga juries ang tatlo naman kay Justine.

gusto kong manalo si Justine, pero dahil siguro sa pinakita niyang attitudes for the last night before Tribal council, doon gumuho ang kanyang mga pangarap na makuha ang Php 3M tax free at ang pinaka prestihiyosong pamagat, ang PINOY SOLE SURVIVOR.

Inabangan ko ang bawat episodes ng nasabing palabas dahil gusto kong malaman ang bawat challenges na gagawin nila, at ang bawat estratehiyang ginagamit nila para mapanatili sa isla ng Palau.

Sa kabuuan, tatlo lamang sa kanila ang naging maswerteng manlalaro.

Si Shaun na nanalo ng Php 100,000 kahit natanggal sa ikalimang pagkakataon.

Si Charles de Vera Fernandez na nakuha ang Condo unit na nagkakahalagang Php 2M.

At si Amanda, na nakuha ang grand prize na Php 3M.

Ang sigaw ng buong bansa, Survivor Philippines Part 3.

Saan kaya?

Masarap at Mayaman - Local

Finally, naging ok narin kami ng mga friends kong masarap at mayaman.

Matagal ding panahon na itinatwa nila ako, kasi sa aming tatlo, ako ang masaklap, mahirap, at may asawa na pero aaminin kong ako ang maganda sa amin.

Nagsimula iyon ng magtext si Masarap ng "happy birthday' sakin. at dun narin

Pero hindi sa kanila ang kwento ko, kundi isang araw, as early as 5:00pm ako umalis ng office, natagalan akong makakuha ng taxi at 45 minutes lang nmn ang inantay ko, at hindi taxi ang nakuha ko hah.

May isang magarang sasakyan na tumigil sa harap ko, binuksan niya ang tinted window at sinabing ihahatid raw ako sa amin.

Kinabahan ang magandang bading pero alam ko na kung ano ang gusto niya.

That night, my partner will soom arriving from vacation, at naisip ko na ilang oras nalang ang nalalabi at nakagapos na puso na naman ang title ko.

Ilang minuto din ang lumipas ng pangungulit niya sa akin at umaayaw ako, pero nanaig parin ang pagnanasa kong makatikim ng itlog bago dumating si kabit.

kabadong nakaupo sa kanang upuan, sabi niya huwag daw akong matakot, hindi naman daw siya masamang tao.

Well, marami kaming napag-usapan at napansin ko na ibang way ang tinatahak namin.

Alam ko ang lugar na iyon, malayo na sa kabihasnan, at mas malayo na sa amin.

Ilang liko rin ang ginawa niya at nakarating kami sa aming paroroonan, ang kanyang sariling bahay.

Walang tao, tahimik pero ng pumasok kami sa loob nakita kong me mga tsinelas at sapatos ng babae at mga bata.

Nakuha niya siguro kung ano ang naiisip ko ng matigilan ako at nakatitig sa mga tsinelas, sinabi niyang wala dun ang pamilya nia at walang katao-tao sa bahay niya.

Malawak ang sala nila, fully carpeted, mamahalin ang mga kurtina, nakapaligid ang mga sofa sa apat na sulok ng sala.

Pero hindi doon ang focus ng mind ko, kundi sa iisang bagay.

Pumasok siya sa loob ng kabahayan at ng lumabas nakatapis nalang ng puting tela.

"Did someone ask you for this before?" tanong niya sa akin.

"No, im not into this, i used to stay at home after office." pademure kong sagot.

"How many yeard you've been here?" tanong ulit.

"Its more than 2 years now." sagot ko naman.

"And no one ask you like this?" parang may pagdududa na tanong niya ulit, nakita ko ring tumaas ang isa niyang kilay.

"No... really no..." pavirgin kong sabi.

"Ok then, come to me."

Lumapit naman ako, hindi ako nanginginig pero alam kong mainit ang pakiramdam ko, pinahawak niya ang mahaba niyang nota na korteng letter C.

Sus ko po, dasal ko nalang.

Pinahubad niya ako, polo, jeans, at t-back, yes naka thong po ako that time...

Halos mabilaukan ako sa sobrang haba ng nota, ngalay na ako masakit na puwet ko sa kapapalo niya, ramdam ko pulang-pula na iyon.

Naramdaman kong pumipitlag ang kargada niya kaya tinanggal ko muna ang bibig ko, at tinanong ko kung lalabasan na siya.

Sinabi niya kung gusto ko raw ng parang mga aso. di na ako nagdalawang isip, dun kami sa mismong gitnang gitna ng sala, para kaming nag la-live show na sa bawat sofa na nakapaligid dun, may nakaupong manonood, pero wala, kami lang dalawa.

siyempre meron kagad magic lotion, and its johnsons baby lotion.

Pumwesto na ako ng tuwad at umayuda na siya na parang sasabak sa giyera.

Nung una, nahirapan talaga siyang ipasok, hello, virgin pa ako nu.

Sa ilang beses na pagkakataon, nakapasok rin sa wakas. Para akong matatae na ewan dahil sa hapdi ng lotion at sa biglang pagbuka narin ng kepay ko.

Nararamdaman ko ang bawat ulos niya na talagang tumatama sa kaloob-looban ko, umaatras ako habang sumasakyod siya dahil nadudunggol ang bituka ko, pinipigilan kong ayaw mapatae.

Ilang minuto rin akong nakatuwad, tumayo at dumapa, halos mapuno ng likidong amoy chlorine ang kepay ko.

At nang matapos na, at bago pumasok sa banyo, humirit ng isa pang tanong.

"So, did no one f**k you here?" with sarcastic smile.

Smile lang ang naging sagot ko.

HONESTY is such a lonely word...

Im just being honest to my partner right now, he seems we're finally getting there to the end of road.

Kapag dalawa lang kami sa room, while watching TV, he always utter on what will i do when he transfer in other place.

I just said, live a normal life. Balik sa dating gawi, enjoy with friends.

Nalungkot siya sa mga narinig, parang binubudburan ng pamintang durog ang nagdurugo niyang puso.

Hindi iyon ang gusto niyang marinig, alam ko.

Ilang beses niya akong tinanong kung maghahanap parin daw ako ng magiging partner.

Taus-pusong kong sinabi, BADING ako, hindi mawawala sa akin ang maging makati, maghanap ng saya, pero sinabi ko rin sa kanya na hinding hindi na ako makikipagrelasyon lalo't makipag live-in.

Tama ng isang beses, at ayoko ng ulitin.

Pinangako nalang niya sa akin, na hinding-hindi siya magbabago, hindi ako iiwan kahit saan man siya naroroon, kami paring habambuhay.

Magiging kami kahit saan man kamin mapadpad kung iyon ang kapalaran namin.

Pero ayoko lang isipin na kahit malayo siya sa akin at baka magbilang ako ng taon bago magkita ulit, ayoko namang mangako sa kanya na hindi ako manlalalaki.

Hahanapin ko ang nakagawian ko na, pero sinabi ko sa kanya na hindi ako makikipagrelasyon.

Siya ang una at huling gagapos ng aking puso at damdamin.

Masakit marinig ang katotohanan.

Survivor Philippines Palau

Malapit ng magwakas ang totoong drama ng buhay isla.

Kaabang - abang, kapana-panabik.

Go for Justine ang nag-iisang reyna ng retoke.

Si Shivaker at ang SPP2

Ito ay hango po sa Survivor Philippines Palau 2:

101"ULAN"
at Sunday, 08 November 2009 10:08by Shivaker
Kaya kayo hinahabol kasi marami kayong pera, pero hinding hindi kayo makakatanggap ng tunay ng pag mamahal ng straight na lalake. mga parents nio lang ang mag mamahal sa inyo, at kadalasan itinatakwil pa kayo ng mga ama nyo. at mananawagan sa mga variety show na "Tatay, kahit di nio ako matanggap, tatay ko parin kayo"

Pilit kayo humahanap ng pwesto sa lipunan, Isa kang ULAN n bumabagsak mula sa taas dahil hindi ka tinatanggap sa Langit.

Kaya ka maraming pera dahil sa pag hihikahos mo sa pag tatrabaho, kailangan mo ng maraming pera para makakuha ng mapagpanggap na pag mamahal.

Ang baklang katulad mo ay sinusunog na sa impyerno ang kaluluwa kahit nabubuhay pa ang katawang lupa mo dito sa mundo. dun ka lang mag kaka slot, sa impyerno. Ngunit patuloy kang mag hahanap ng pwesto mo dito sa mundo para tanggapin ng mga tao.


103"Bitter"
at Sunday, 08 November 2009 10:31by Ulan
ahahahahahahahahah

Bitter kayong pareho SHivaker at mikamandasuck.

akala nio kayo na ang pinakasanto at pinakamayaman sa PINAS.

if i know isa sa inyo callcenter agents lang. NAGHIHIRAP DIN nagkukunwaring mayaman.

kung kami nangingibang bansa, DH man kung tawagin nio, malaki ang papel namin sa lipunan.

e kayo... baka nga mga tatay nio o pamilya nio mga magnanakaw sa gobyerno...

at sayo, mikaamandasuck, haler san ka nakakita ng bilyonaryong bakla sa pinas? si Henry SY at Lucio tan lang ang kasali among 1000 billionaires around the world.

kaya hindi na makatotohanan ang mga sinasabi mo, marami na akong nakilalang mapagkunwaring "lalaki" na di raw pumapatol sa bakla. halerrrrr kahit 10 years na binatilyo... me experience na sa bakla

kaya kayo WORLD PEACE NALANG...

sabi nga pala ni manilagayguy...WORLD PEACE.


ULAN"
at Sunday, 08 November 2009 10:41by Shivaker
fact po yung mga sinabi ko.

at isa na namang fact...

nilulukuban ka ng diablo ngayon, inakala mong lahat ng tao pumapatol sa inyo. ang mga pag iisip nyo galing ka lucifer.

indi nmin makakamtam ang world peace hanggat may mga baklang katulad mo.

nakakadiri ka at nakakasulasok. isinusumpa ka ng langit.



ULAN"
at Sunday, 08 November 2009 11:15by Ulan
Shivaker:

ako ay ulan na nagbibigay saya sa bawat mapatakan ng aking kariktan
ako ay ulan na dulot ay ligaya sa pusong salat ang pagmamahal.

Ulan ako na ang bigay ay tamis ng ngiting sa bawat pisngi ay dumadampi.
ngunti akoy bagyo sa mga taong katulad mo shivaker at mikaamandasuck na ang isip ay walang kasingbaho ng imburnal ng pasig



107"ULAN"
at Sunday, 08 November 2009 11:28by Shivaker
Isa kang ulan na bumagsak sa lupa dahil di ka katanggap tangap sa kalangitan.

Mula sa mga putik, imburnal at ihi ng mga daga mag eevaporate ka kasama ang mga kabaro mo upang muling subukan umakyat sa langit.

Lilikha kayo ng malaking ulap ng mga bakla at magiging bagyo. babagsak kayong muli sa lupa at maghahasik ng lagim, sisirain ang mga pamilya ilang taon namumuhay ng tahimik.

Minsan, isang Ulan na nag bibigay sakit sa mga batang walang muwang.
Minsan isang acid rain na nag bibigay ng sakit sa mga balat ng kalalakihan.

Ang tingin nyo sa aming mga kalalakihan ay isang malaking etits na naglalakad sa daan.

Tumutulo ang inyong laway at marami imahinasyon pumapasok sa inyong mga utak. Utak nio mabaho pa sa imburnal ng kapasigan.

Hindi kayo makuntento sa katawang ibinigay sa inio. Pilit nio itong binabago.

Isang bagay lang ang hinding hindi ko maiintindihan at iintindihin. Kung bakit dumadami ang mga bading, hindi naman ito nanganganak.



108"Bakla lamang"
at Sunday, 08 November 2009 11:48by Ulan
Bakla lamang ang humuhusga sa kapwa niya bakla.

Bakla lamang ang sumisira sa pagkatao ng bakla.

Bakla lamang ang siyang marunong manlait sa kapwa nia bakla.

at lalong bakla lang ang nagbibigay ng panahon para pag-aksayahan ang bagay na bakla lamang ang may alam

tinatanong mo. bakit dumarami ang bading hindi naman nanganganak???

simulan mo ng tanungin ang tatay mo, nanay mo, mga kapatid mo, pinsan at kapamilya at kapuso mo...

may lahi ba kayong bakla??? dahil sa pagkakataong ito, nabubuo ang tunay na bakla sa pagkatao mo
SHIVAKER... kasintunog ng SHIT AT FUCKER!!!

SABIHIN MO NA ANG GUSTO MONGSABIHIN SA AMING MGA BAKLA.. IISANG ARAW LALAMUNIN MO RIN NG BUONG-BUO DAHIL IKAW AY MAGTATRANSFORM NA KATULAD KO, MAS MALALA, MAS KAHINDIK HINDIK MAS NAKAKAHIYA



"SHIVAKER"
at Sunday, 08 November 2009 11:50by Ulan
BWAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHAHA

tawa ni satanas, inaaya ka na niya.

Mama Please Don't

Late akong pumasok sa office.

Lintik kasi itong tiyan ko nag-alburoto kaninang madaling araw.

Nagising akong ng 3:00 AM, kabado pa ako kasi nga takot akong mag-isa at lalong takot ako sa dilim na mag-isa. Naalala ko pa ung movie ni maricel s. na T2, gumagala raw ang mga engkanto pagpatak ng 3:00 kasi iyon daw ang alas-dose ng mga engkanto.

Paglabas ko ng kwarto, binuksan ko lahat ng ilaw sa sala hanggang toilet.

Dalawang beses akong bumalik sa toilet, 3am at 530 am, after that, naisipan kung lutuin ang sitaw at baboy.

Pagpasok ko ng opisina ko, una kong binuksan siyempre ang aking YM.

Biglang buzz kagad ang sister ko sa dasmarinas, then sabay message.

Sister: 'ininform knb ni Mel?'

Ulan: 'tungkol san?'

sister: 'si mama dinala sa hospital.'

Bilang isang mama's boy/girl/palaka, nanginig ang buo kong pagkatao, nanlamig at tumayo ang mga balahibo ko sa katawan, pati yata iyong bulbol ko kasi parang nanigas.

Ulan:'sandali tawagan ko si papodang.'

Kringggggggggggg...

Unang bungad.

Ulan: 'anu na naman ang nangyari kaya mamudang?' hindi niyo na nmn inasikaso, pinabayaan nio na nmn. bakit hindi nio man lang kami ininform?, nagpaparamdam lang kayo kung me kelangan kau?. walang preno ang bibig ko habang nagsasalita sa pag-aakalang si sister ng bohol iyong kausap ko.

Sister ko sa bohol: 'tumaas kasi ang HP kaya sinugod na namin sa hospital.'

Ulan: 'ay, papudang ikaw pala yan?' ano bang nangyari?. siyempre malumanay ang boses ko sa pagkakataong ito.

Napag-alaman na tumaas ng 180/100 ang dugo ni mamudang, na ikinagulantang ng lahat. dati sa klinikang bayan lang nila dinadala pero ngayon sa HOSPITAL na.

Hindi pa nila alam ang magiging desisyon ng doctor at sinabi sa akin na ite-text ako pagnalaman na nila.

Limang oras na ang lumipas wala parin akong natatanggap na message.

Di ko alam kung ano na ang kinalabasan ng resulta ni mamudang.

Huwag nmn sanang humatong sa naiisip ko, virgin pa ako, wala pang asawa't mga anak, hindi pa nakikita ni mamudang ang magiging apo nia sa akin.

Wala pa akong resthouse sa gitna ng isang maliit na isla sa isla namin.

Mamudang, tibayan niyo po ang katawan nio, labanan nio po si Satanas, uulan ng malakas pag me nangyaring masama.

Gusto kong umiyak pero pinipigilan ko lang, ampangit ko kasing umiyak, nakita ko na sa sarili ko ng umiyak ako ng vonggang-vongga at napadaan ako sa salamin.

Talagang tumigil ako at tinignan ang ichura ko habang tumutulo ang maalat na luha at nakakadiring sipon.

The Usher & the Movie

Nabuburaot na ako sa buhay ko dito sa desyerto.

Wala man lang mapuntahan kundi Manar Mall.

Merong ibang choices like, Al Hamra mall & SAfer mall, e ano naman pagkakaiba ng mga malls kundi wala?

Naisipan kung manood nalang muna ng bagong palabas.

Isa lang ang nagustuhan ko, hindi dahil sa mukhang maganda, dahil nandun si Mila, ang zombie slayer ng Resident Evil.

Dalawampung minuto pa bago magsimula ang palabas, pero hindi muna ako pumasok sa loob bagkus, nakipagkwentuhan muna sa isa kong friends dun, si Glaiza.

Parang bading kung makipagkwentuhan ang belat, walang pakialam kahit nakatutok sa amin ang CCTV camera. Malakas ang tawa, maraming kwento.

Maya -maya lang naisipan ko munang pumasok, bumili muna ako ng mais at water.

Hinanap kung iyong isang usher na cute, si Christian, wala raw siya, day off.

Lagi kong minamasdan ng palihim si Xtian kapag nanonood ako ng sine with my kabit.

Pero sa pagkakataon iyon, wala akong kasama, at di ko rin nakita si Xtian.

Ngunit meron pang isang Xtian, siya ang nagbigay ng mais at water.

Kunting tanungan lang, kunting ngitian, ang kunting pangarap lang habang nakamasid ako sa mukha niya.

Matangkad, medyo payat, me malabalahibong pusang bigote at balbas.

Mukhang masarap, naisip ko.

Sana hindi lang ang pagkakataong iyon na masisilayan ko siya.

Sana merong pagkakataong magkakilala pa kami, magkakwentuhan, at makilala namin ang sarili namin ng lubusan.

Naks, nangangarap na naman ako. Pero bakasakali lang nman. Wag lang malaman ni kabit na may bago akong pag-ibig.

Isang pag-ibig na umusbong sa sinihan.

Irrevocable Resignation

Pagkatapos ng dalawang taon at 8 walong buwang paninilbilhan sa gitnang silangan, naisipan kung umuwi sa asia pasipiko.

Hindi dahil sa marami na akong naipon o tamad na akong magmemorize ng numero, kundi pissed off na ako sa kompanyang pinapasukan ko.

Kalabanin ko ba naman ang anak lang ng may ari ng kompanya, at salungatin ang paniniwala ng head ng department ko na isang tangang pinay na kabit lang naman po ng isang anak ng may ari.

Ipinaaalam ko sa buong mundo na kahit ang Pilipinas ang pinakamahirap na bansa sa buong mundo, pero hindi nagpapahiwatig na ang mga Pilipino ay mga bobo at tanga, hindi lahat.

Paanong hindi ako mabubuang, mahuli ka lang sa pagpasok ng ilang minuto, kaltas ang sahod ng isang araw.

Pag hindi ka pumasok dahil may sakit, kelangan mong kumuha ng medical certificate at kung walang maipakita, kaltas ng dalawang araw.

Kapag nakipag-argue ka sa kanila, ito lang ang matatanggap mo, kaltas ng sahod, suspension or termination.

Lahat ng pinoy sa kompanyang pinapasukan ko sa dubai ay nakaranas nito.

Pero ang mga nuknukan ng tanga at bobong syrians, egyptians, jordinians at iba pang mga arabo, hinding hindi nila nararanasan ang ganito.

Hindi man sila pumasok ng ilang araw, kahit nakitang natutulog lang, makipagmurahan man sila sa may ari ng kompanya. Walang kaltas, walang suspension, at hinding hindi matatanggal sa trabaho.

Dahil ba sila'y muslim or arabo or napapabilang ang bansa nila sa GCC countries?

At itong putang pinay na siya lang sana ang pag-asa namin para ipagtanggol, siya pa ang dahilan kung bakit kami nalilintikan.

Tatlong buwan ko ring hinintay na pirmahan ang resignation letter ko. irrevocable.

Nagbakasyon kasi ang isang amo kasama lang naman ang kabit na pinay. Pagdating nila, ako pa ang nagturo sa bagong empleyado na papalit sa akin. Pinag-aralan ko pa ang bagong sistema ng ERP sa pananalapi.

Kung hindi ba naman sila tanga, bakit hindi turuan iyong mga bagong hirang na empleyado? Pati itong pinay nagiging tanga at bobo narin.

Masakit isipin na kapwa mo pa ang maglulugmok sa atin sa kasalanan, naroong isumpa ko na sila, pinagtirik ng kandila.

Naramdaman ko ang kaginhawaan ng aking puso at isipan ng nakasakay na ako ng eroplano papauwi sa Pilipinas.

Doon, wala na akong pangamba, wala na akong hinanakit, at hindi na ako makakapag-isip na masama sa kapwa, na minsan humahantong sa pagtitirik ko ng kandila.

Pagkatapos ng isang buwang pamamalagi sa Pinas, bumalik ulit ako sa gitnang silangan, pero hindi na sa lugar na iyon, at lalong hindi sa kompanyang iyon.

Ayoko ng sariwain ang mapait na alaala dulot ng madamot ng tadhana.

Dito sa bago kong buhay, nabubuhay ako ng tahimik, walang kinatatakutan, walang pag-aalinlangan na sa bawat pagkakamali, baka kaltasan ang bawat perang pinaghirapan.

LIVE...EVIL

Sa pagmumuni-muni ko sa aking pag-iisa, sa loob mismo ng opisina, napagtanto ko ang mga letrang ito.

LIVE...EVIL

Sa wari ko, merong purpose ang buhay natin sa mundo, ang magpakasama. Si Jesus Christ at Mary lang yata ang hindi masama simula ng mabuhay ang planet EARTH.

LIVE: kelangan nating mabuhay, at sa pamumuhay natin, nasisilayan nating ang di mga kanais-nais na nangyayari sa paligid.

WAR...CORRUPTIONS...POVERTY...STARVATION...

dahil sa mga aktibong gawaing ito, ang mga tao sa mundo ay nagiging masama.

kaya siguro, we just LIVE to be EVIL.

EVIL...LIVE

kabaligtaran sa nauna, pero pareho lang ang kahihinatnan.

kelangan mong maging masama para mabuhay sa mundo.

Elevator

Taong 2004 ng dumating ako sa Dubai, first time mag-abroad kaya aanga-anga, hindi tatanga-tanga kasi di naman ako ganun.

newiez, ilang buwan narin akong namamayagpag sa dubai lalo na sa makasalanang al rigga road.

Makasalanang lugar dahil tirik pa ang araw, marami ng chikwa at russian na mga pocahontas ang rumarampa sa kahabaan ng al rigga, angbebenta na aliw, naglalako ng laman.

E ako naman, dahil may lahing maria clara, rumampa ng nag-aagaw ang liwanag at dilim, maalinsangan ang panahon, naka white shirt lang ako na medyo fit at short na kalahati lang ng legs ko ang natatakpan, in short, short talaga siya.

balingkinitan ang bakla dati, maputing baluga, at wala pang reading glass na suot, naglalakad sa gilid ng al rigga at umaawit pa ng "dadalhin kita sa aking palasyo".

Mabagal ang lakad ko, di ko alam kunwari na di ko alam maraming nakatingin sa akin.

Napansin ko me sumusunod at minsan tumatabi sa akin, cute he was, wearing black long sleeve ang medyo fit na pants na talagang umbok na umbok ung umbok.

Napalingon ako kunwari sa kanya, aba'y pucha, ang gwapo, matangkad, bukas ang 2 buttons ng longsleeve at nakikita ko ang balahibong pusa sa dibdib.

Iranian daw siya, 19 years old lang.

Biglang pumitlag ang keps ko ng ngumiti siya sa akin at sabay, "it's really hot today," sabay pagaspas ng kanyang polo na parang sinasabing silipin mo ang aking dibdib., mapapasaiyo itoh.

Ngumiti lang ako ng hindi nakikita ang teeth kasi wala pa akong brace noon.

Few minutes passed, nakikita ko nalang ang aming sarili na paakyat sa isang building, mukhang luma na. Pinidot ang elevator, pumasok kami at pinindot ung pinakatuktok ng building.

Ask ko siya kung dun siya nakatira, di siya umimik. Nasa tuktok na kami at napansin ko na stockroom pala iyon ng building. maraming nakatambak na balde, mop at gamit sa paglilinis.

Biglang sibasib ng isang nag-aapoy na hayop at di ko siya napigilan, Ninanamnam ang bawat sulok ng aking bibig at ang kamay niyang parang walang awang pinipiga ang aking mga dibdib,

Maya maya lang sinabunutan ako at pinaluhod, hindi ko magawang umiyak at magmakaawa sa kanya, kahit sa nasasaktan ako sa ginagawa niya, ayoko paring magmakaawa.

Bagkus, pumikit lang ako at ninamnam ang hagupit ng isang nag-aapoy na taga na bumabayo sa aking bibig.

Ilang beses din akong napapasuka at naluluha. Pero hindi ako nagsisisi dahil iyon ang matagal ko ng hinahanap sa dubai, ang kastiguhin ako ng sarap.

Habang nakaluhod at umaawit ng walang lyrics, nilalapirot ko ang kanyang mga utong, pinipiga naman niya ang aking buhok.

Ilang saglit pa'y bigla siyang nangisay at napatingkayad at sumabog ang nag-uumapaw na init na nagmumula sa kaibuturan ng kanyang pagnanasa.

Tumigil ako sa paghinga at di ko ginagalaw ang aking mga labi, pagkatapos mahimod ang tamod ng kasiyahan, para siyang nakakadiring inumin na dinura ko sa kung saan man.

Tapos na ang libog, nairaos ang pagnanasa, sabay rin kaming bumaba sakay ng elevator, walang imikan, parang hindi magkakilala.

Totoo naman, nalasahan ko ang kanyang mga labi at katas ng kanyang pagnanasa, pero di ko naitanong ang kanyang pangalan.

Hanggang dun lang, magparaos at marausan.

Rough & Dry

Dalawang linggo na akong walang maayos na tulog, wala parin si kabit, pero malapit na siyang dumating.

Ibig sabihin nito, dry na dry na ako, unti unti ng nagsasara ang daluyan ng aking kaligayahan.

Sinisikap kong maghanap ng makakapagpatid ng aking pagkauhaw sa laman, lumalabas akong mag-isa, nanonood ng sine ng mag-isa, nagbabakasakaling merong pumansin sa akin.

Bigo ako sa bawat gabing ibinibilad ko ang aking kagandahan sa ilalim ng buwan.

Sinikap kong hanapin ang listahan ng mga numero ng aking mga nakaniig, pero bigo na naman ako, wala na sila sa phonebook, deleted at cannot be retrieve.

Sinariwa ko ang mga lalaking nagdaan sa aking buhay, ang nagbigay ligaya sa bawat tanghali at gabing ako'y nangungulila.

Nasaan na iyong pinoy na walang kasimbango ang kanyang pagkalalaki? Tanghaling tapat kung kami ay magkita, iyon lang ang oras na pwede naming pag-isahin ang aming mga isip puso at katawan.

Nasaan na iyong paksiw na rumurubo? kahit di kalakihan ang pagkalalaki niya pero binabawi niya sa performance, talagang matatanggalan ako ng tadyang kung umayuda, titindig ang balahibo ko kapag pinapasok na sa bunganga niya ang aking totooooot at nararamdaman ko ang init ng hininga ng kanyang bunganga.

Nasaan na iyong batang pana na kay sarap damhin ang bawat ulos niya sa akin?

Hanggang pangarap nalang ba ako sa panahong ito? ngayon ko sila kailangan, pero nasaan sila?

Kung kelan wala si Kabit, wala rin ang mga lalaki sa tabi ko.

Mga lalaki, please magparamdam kayo sa akin.

Missing you, Kabit

It's 10 am of friday morning, got a miscall from Art. of course from Philippines un.

I rejected the call and call him instead, mahal kaya sa pinas ang tawag international.

Unang bungad, "Nan?!" nawendang ako sa narinig ko.

Pag hindi rain o di kaya'y gha ang tawag niya sa akin.

"Nasaan kaba?" tanong ko na nagpabalikwas sa akin sa kama.

"Nandito na ako sa roxas, sa mga anak ko, pero yong bunso ko ayaw lumapit sa akin."

"Naninibago lang un kasi nung isilang siya hanggang sa paglaki di ka niya nakita. Nanjan ba asawa mo?"

"Oo."

Yon lang, na-gets ko na kung bakit pangalan ko ang binanggit niya. Gusto kong maiyak wala sa tabi ko si Art, hirap akong makatulog, 3 nights na laging late 2 or 3 am.'

Miss na miss ko na siya, miss ko na yong ginagawa ko sa kanya na kinukurot ng aking mga daliri sa paa ang kanyang hita ng tatlong beses bago matulog.

Pag ginawa ko iyon hudyat iyon para matulog na ako. At hudyat naman para halikan niya ako. Dati sa lips pero ngayon sa pisngi nalang.

Tumawag siya ulit kanina ganung oras parin, wala daw siya sa bahay, kaya narinig ko ang katagang 'Gha'.

28 days nalang daw at magkikita na kami.

Binibilang niya ang araw, minamadali niya ang paglipas ng gabi.

Pagkakataon ko na sanang rumampa, maghanap, pero bakit wala ako sa mood? Siya lang ang iniisip ko. Kahibangan ba 'to? Kalokohan?

Pero sisikapin kong magpakasaya habang wala siya.

Change

Gusto ko ng mabago ang life ko.

Grabeng hirap sa puso, isip at damdamin ang naranasan ko nitong 2009.

Malaking pera na nawala sa akin na di ko alam kung saan napunta, hanggang ngayon pera parin ang kinakaharap kong problema. Nitong taon lang, isang paluwagan kasama ang isang buwang suweldo, isang annual leave kasama ang isang buwang sweldo, at me darating na namang paluwagan at isang buwang sweldo.

Baka nga siguro kailangan ko ng magbago. Magpakatotoo. Magmahal at magpatawad.

Pero alam kong maraming nagmamahal sa akin, may nagmamahal sa akin, ng walang kapalit.

Ngunit iba ang kahulugan ng pagmamahal na nakikita nila, bakit hindi sila maniwalang wagas na pag-ibig ang iniaalalay niya?

Siguro kailangan ko ng magbago. Tahakin ang tamang daan, iwasan ang nakakabighaning kasalanan, iwanan ang masalimuot na kapalaran.

Ilang buwan narin kaming hindi nag-uusap ng sister ko na nasa Dubai, simple lang, ayaw niya sa lalaki ko, pero pinaglaban ko iyon.

Iniwasan ako ng mga kaibigan ko, dahil sa lalaki ko, pero ipinakita kong mas masaya ako sa piling niya. At hindi rin ako kasing yaman at kasing ganda nila.

Deadma ako sa mga dati kong kasama sa bahay, ilang beses narin akong lumipat ng bahay, dahil sa lalaki ko, pero ipinakita kong hindi ang lalaki ko ang dahilan sa lahat ng nangyari.

Mahigit sa isang dosena ang email add ko, sa yahoo, hotmail, gmail, at marami akong networking accounts na sinalihan, friendster, facebook, netlog, blogger, rogers, at myspace. Gusto ko isa nalang.

Saan ba talaga ako pupunta? Ano ba talaga ang gusto ko? Gusto kong maging isang ganap na nilalang. Isa ang patutunguhan.

Saan ako pwedeng magsimula, at ano ang dapat kong wakasan?

Habangbuhay nalang ba akong ganito?

Goodbye

And now, the end is near, and so i face the final curtains.”

Our company has been established since Nov. 2006 and will be on its 3rd year this Nov. 2009.
Amongst personnel and staffs, only I will stay in the office. Soon, our secretary will say goodbye to us.

“My term does not end until next year.” the famous statement of Mrs. Gloria Macapagal Arroyo on her last SONA.

Parang ako rin, my term does not end until next year… kasi hangga’t meron kaming utang at pautang, hindi pwedeng i-give up ang company. And i survived among the fittest… ako kasi ang namamahala sa accounts. Hindi naman pwedeng ang secretary ang maiwan dahil mas mababa ang sahod niya sa akin, dahil sa hindi niya alam ang trabaho ko. Yon nga lang, more paper works for me, telephone operator, follow up calls for utang and bayad, and lesser time for internet… huhuhuhu

Nakakalungkot isipin na ako nalang mag-isa sa office kong crystal clear. after office works, maghapong magbo-blogs, chat, manood ng mga hubad na katawan (some site not blocked by Etisalat).

This is the time, I have to change my life style, (wala nga akong lifestyel eh). Save and budget. bayaran ang mga existing utang (hayyyyy wala na akong kawala sa utang). Malaki nga ang sahod lumaki nmn ang utang.

Ayoko ng magtrabaho, nakakapagod, nakakatulero, nakakadepress, nakaka-stress. I just wonder to myself, how come others can easily affected with illness and sickness when they feel stress and depress? but how come, I myself, always feels in depression and stress all over the day, hindi ako nagkakasakit? Baka nga siguro ang tunay na DARNA ay hindi lumilipad, at hindi nadadapuan ng sakit.

My Baby Diego

At last, after 11 months lumabas narin ang baby namin ni Kabit.

September 22, 2009, iniluwal si baby Diego, saksi ang mga kaibigan kong tunay. sila ang kukunin kong ninong at ninang, hindi mayayaman, hindi rin matapobre.

Nanduroon din sa villa na marumi ang mga kasamahan ni Kabit sa trabaho, si Engr. Percy, si Alex, si Peter, at kung sino-sino pang mga lalaki. di ko sure kung katabi ni alex si Sandy sa pagtulog. Si Alex iyong nasa unahan.

Nabusog sila sa niluto kong spaghetti, buttered garlic crabs with hot chilis, caramelized shrimps, beef, potato and peanut pot. kaso nagkulang sila sa pulutan kasi expected kong visitors ay sampu lang pero sampu na pala ang dala ni kabit, pinagkasya nalang. bumili pala sila ng chicken at niluto nila para sa pulutan.

Sept. 22 also is our 11 monthsarry, if those who believe in it, pwedeng magcelebrate ng bonggang-bongga.

kasabay na iyon sa despededa ni kabit, birthday ko next month, kasama narin ang 1 year anniversarry namin, at isama narin ang bienvenida ni kabit. para isang gastusan lang diba? wais na celebrations.

Nagpalit narin ako ng name, Green Diego para sa anak kong si Diego.

Check it out.

Welcome Back

Whew!!! Its been a long period of revolutionary time, i wasnt exist... in blogs... nowadays...

Busy lang po at tinatamad.

At ngayon, local leave for 1 month, mas lalong walang update sa blogs.

No internet connection in my villa na marumi.

But i just want to make sure to myself, gusto kong mag adventure next month.

Im free, im very very big free...

Metro train sa dubai is now operational, gusto kong ma-experience.

At hinahanda ko na ang sarili ko sa mga sexcapades na mangyayari sa akin...

This will be a great adventures, a sex in the city.

Birit Bading

Birthday ni Will jowa ni Donna last monday.

Napagkasunduan na magcelebrate sa marumi at mabahong villa at invite ang lahat ng mababaho at maruruming badings at friendship... ayyyy mabaho at marumi ba talaga... sila?

Inihaw na isda at baboy ang pinagkaabalahan ni Will, si Donna pansit bam-e, ako naman, buttered shrimps with garlic and ginger.

Marami akong narinig na kapintasan sa niluto ko, kesyo daw sobrang anghang at parang ayaw raw magpakain, pero ang nangyari mas nauna pang naubos ang shrimps ko.

Hmmmp, if I know, namiss lang nila ang luto ko...

Newiez in the seven seas, unang dumating si Al T'boli me kasamang beauty queen, di nia kasama ang kanyang misis, nag-inarte daw... sabi lang nila.

Nasa loob kami ng kwarto with Art, nanonood ng something sa tv. sumungaw si Al at pinakilala si Dr. Nat, ang beauty queen niyang kasama, bago lang siya, 3 months lang, at take note isa siyang doctor pero ang work niya, purchasing marketing sales at kung anek-anek pa. doktora siya ng mga libro at pagtuturo, teacher pala siya, phd. MA, professional teacher, yan si Dr.nat.

Mabait, masayahin, walang kaarte-arte, unang pagkikita palang namin, magaan na ang loob ko, ganun naman ako e, di ako mapili sa friendship, kahit nga mataray na bading madali kong makagaanan ng loob, kasi mataray din ako. hahahahha...

Well, dumating pa ang ibang mga panauhin, after having dinner pumasok na sa kweba ang mga bading at bumirit ng mga kantang pambirit...

Naisip ko, dapat pala mag-organize ng singing contest ang mga filipino community dito sa siudad na bundok?

Pero ang mga sasali mga bading, kasi dito palang, puro bading na ang bumibirit... at dumarami ang populasyon ng bading dito sa siudad.

ang title ng pagtatagisan ng talento ng mga bading...Birit Bading... videoke ito!

Im sure maraming sasali dito.

No Blogs No Entry...

Ganun siguro ang blogs, sa una lang exciting pero kalaunan, nakakatamad naman pala. ang blogs ay pinagandang salita lang pala ng diary, pang-araw-araw na pamumuhay ng isang tao, mostly bading... ang naisusulat, tulad ni mandaya moore, baklang maton in the suburbs, at sino pa ba?

Pero ngayon, sa halos mahigit isang buwan kong pagsubaybay at pagbabasa ng blogs nila, kasi inumpisahan ko talga sa umpisa, ngayon, halos isang entry nlang sa isang linggo.

Wala na bang magaganda at pangit na pangyayari ang nagaganap sa buhay nila? Kaya naman isa o dalawang blogs nalang ang naisusulat sa loob ng isang linggo, minsan buwan pa.

Katulad ni Wanda Ilusyunada, siguro nga nabaliw ng tuluyan sa kaiilusyon kay Marcus, (joke lang po). si Miggs ng sikat na manilagayguy, wala ring masyadong entry, bakit kaya?

Bakla Versus Tomboy

This article was written by John Lapus. Funny, witty, yet rings true. I so like the ending, so world peace! Taray mo `teh! (taken from manilagayguy)
* * *
Si Carol Dauden, na isang magaling aktres, at si Aiza Seguera, na mahusay na mang-aawit, ay umamin na�sila ay mga tomboy. Mukha naman silang masaya sa kanilang pag-amin. Mas naging malaya sila. Natanggap naman sila ng mga pamilya nila at mga kaibigan. Pero bakit ang mga bakla sa showbiz, isang damukal ang ayaw umamin. Yung iba, tumanda na, at yung iba naman, namatay na pero hindi umamin. Namatay nang nagtatago. Namatay nang hindi malaya. Kawawang bakla.
Sabi ng mga kaibigan kong tomboy, minsan daw, nakaka-get sila ng babaeng makaka-s*x nang hindi nila binabayaran. Para ding mga straight guys na minsan talk show lang at isang bote ng beer, confirmed na! Yung mga baklang mukhang babae at maganda, siguro nakaka-get ng libre, pero prangkahan na, yung iba hindi. Kahit mayaman ang bakla or sikat at powerful, pay pa din. Yung iba, hindi cash. Minsan, career or trabaho. Minsan, damit or rubber shoes. Basta, may kapalit pa rin. May mga kaibigan akong nagmamaganda. Mahal daw sila ng kanilang mga straight boyfriends. I asked them, �Try niyo nga huwag bigyan �yan ng allowance or work, tignan ko lang kung boyfriend mo pa �yan.� Ayaw naman nila i-try. Kawawang bakla.
Ang dami kong kilalang tomboy na ang girlfriend babaeng totoo �tapos tumagal ang relasyon. Sa mga bakla, ang tumatagal lang yung bakla sa baklang relasyon. Kawawang bakla.
Lima na ang kakilala kong baklang pinatay. Yung dalawa, ka-close ko pa. Nagkaroon tuloy ng chismis na baka may gay serial killer. Pero tomboy, walang masyadong pinapatay. Naisip ko, itong mga gay killers, they know na kaya nilang patayin ang mga kawawang bakla na biktima nila. Honestly, minsan naisip ko, kung meron kayang bakla na serial killer naman ng mga lalaki? Bongga, di ba? Pero mga salbahe lang ang pinapatay niya. Kaya lang �pag nahuli, kawawang bakla.
Parang boring ang kumalat na picture ng Mocha girls na naghahalikan. Pero kung member ng all-male group ang may kumalat na picture na naglalaplapan, kahit biruan lang din tulad ng sa Mocha, I�m sure-manicure-pedicure-kulot, hanggang next year ay headline �yon. Pagchi-chismisan sa beauty parlor, palengke, school, opisina, prisinto, at sa batis habang naglalaba. Kasi recently ko lang nalaman, na �pag dalawang babae pala ang naghalikan, natuturn-on ang mga lalaki. Pero �pag dalawang lalaki ang naghalikan, hindi naman natuturn-on ang mga babae, worst, nandidiri sila. Biased, di ba? Kawawang bakla.
Pag ang mga lalaki nambabae, sasabihin �macho.� Pero pag namakla, �kadiri.� Kawawang bakla.
Pag ang bakla mukhang babae, maganda. Pero ang babae pag mukang bakla, pangit. Hahaha. Kawawang bakla.
Eto, talagang totoo. Pag ang baklang pa-girl malaki ang nota, alaskado siya sa mga kaibigan niyang bakla. Ang tomboy na pamin pag matambok ang pechay, kaiinggitan ng mga kaibigan niyang tomboy. Suwerteng tomboy, kawawang bakla.
Ang dami kong kaibigang Filipino-Chinese na tomboy at accepted ng family nila. Ang dami kong kaibigang Filipino-Chinese na tagong bakla. Yung iba umamin na lang noong patay na ang tatay nila. Kawawang bakla.
Pag may dumaan na bakla, sumisigaw ang mga batang kalye ng, �Bakla! Bakla!� Pero parang hindi pa ako nakarinig na sumigaw sila ng, �Tomboy! Tomboy!� Kawawang bakla.
Ang mga baklang nakadamit-babae, posibleng mabastos pag pumasok sa C.R. ng boys. Pag ang tomboy pumasok sa C.R. ng girls, okay lang na nakadamit-lalaki. Hindi kaya dahil lalaki lang ang nambabastos? Kawawang bakla.
Nabanggit ko na ito dati. Ang dami kong nakikitang tomboy na may ka-holding hands na babae. May nakita na ba kayong baklang hinolding hands ng boyfriend niya? In public, ha. Kawawang bakla.
Yung isang kaibigan kong tomboy, tuwang-tuwa daw ang tatay niyang sundalo nang malamang tomboy siya. Yung kaibigan kong bakla, binugbog ng tatay na sundalo nang malamang bakla. Kaloka. Kawawang bakla.
Pag ang anak na lalaki or babae masama ang ugali, ang tawag �black sheep.� Pag bakla ang anak na masama ang ugali, ang tawag �salot.� May kaibigan nga ako na mabait naman, salot pa din ang turing ng pamilya. Maryosep, kawawang bakla.
Kadalasan ang lalaki, kapag nakikipag-break sa girlfriend nila, kasi may ibang babae. Kapag ang lalaki, nakikipag-break sa bakla, kasi may ibang bakla or babae. Heto ang kakaiba, may kaibigan akong bakla, iniwan siya ng jowa niya kasi nag-born again. Ang say ni bakla, �Anong palagay niya sa akin, demonyo?� Kawawang bakla.
Ang batang lalaki �pag kumikendeng, sasabihin �bakla paglaki.� �Pag ang batang babae, macho kumilos, sasabihin ay �boyish� lang. Kawawang baklita.
Ang mga babae tuwang-tuwa �pag pumupunta sa gay bar. Ang mga bakla, kawawa sa pandidiri �pag pumunta sa girlie bar. Sure ako diyan. Sinama ako dati ng mga kaibigan kong lalaki, awang-awa ako sa sarili ko. Huhuhu.
Nakakatawa pero nakakasad yung joke na ito (buti na lang joke):
PARI: Ang mga bakla ay hindi makakapasok sa langit.
BAKLA: Ok lang �yon Father. Doon na lang kami sa Rainbow, magslide-slide.
Which made me think. Ang mga bakla lang ang makakaisip ng ganoon. Hindi na papasukin sa langit pero nakuha pang mag-taray at lumigaya sa pag-slide sa rainbow.
Dito sa Pilipinas, sa Quezon City na lang, tabi-tabi ang gay bar. Lesbian bar, may nakita ka na?
Alam niyo ba na may mga spa at massage parlor na para lang sa mga bakla? Bongga!
Walang baklang istambay. As in pang lalaki lang ang word na �yan. Yun nga lang, may baklang pusher at bugaw pero may trabaho pa din. Bihira ang baklang holdaper. Yung kumukuha na lang ng hindi kanila. May na-meet na akong baklang snatcher at akyat-bahay, at least, nag-effort muna sa pagtakbo at pag-akyat. Hahaha.
Ang word na �pink peso� ay dedicated daw sa pera na kinikita at ginagastos ng mga bakla.Madami daw bakla sa call center na pinapayagang mag-boses babae kasi boses babae talaga. I doubt kung madaming tomboy ang boses lalaki. Aminin.
May kaibigan akong tomboy na nag-commit ng suicide after iwan ng girlfriend. Ang mga bakla �pag iniwan ng jowa, mababaliw lang�iiyak�mag-e-emote�magkukulong sa kwarto�magluluto�magpapa-parlor��tapos may jowa na ulit. Taray! I should know.
Mas madaming bakla ang nanalo sa mga make-up at hair style competition. Oo naman.Ang mga bakla, may taste. Pag sinabi naming pangit, pangit talaga �yon. Pero pag sinabi naming maganda, ay maganda talaga �yon. May kaibigan akong lalaki. May pina-date sa akin na barkada daw niyang guwapo. Sa barkada nila, �yon daw ang pinaka-guwapo. Nang makita ko, ang naisip ko lang, �Diyos ko po! Ano pa itsura ng pangit sa barkada nila?� May barkada naman akong babae. Pinakilala sa akin yung manliligaw niya. Super guwapo daw. Pucha, pagkakita ko, napa-C.R. ako.
Ang mga bakla, masaya kasama. Maingay, nakakatawa at hindi boring.
Come to think of it. Hindi rin pala kami masyadong kawawa. Mga bakla, tara na sa Rainbow at mag-slide-slide in this particular order:
RED- Mga baklang pa-girl, operada at mukhang babae. Go, mga sisters!
ORANGE- Mga batang bakla. Slide na, mga anak!
GREEN- Mga paminta, mukhang lalaki, members ng guys4men.com. Slide na, mga pare!
YELLOW- Mga baklang may asawa at anak. You deserved to be happy. Slide na!
VIOLET- Mga baklang bisexual, dito kayo kasi alanganing red, alanganing blue. Go!
INDIGO- Mga baklang Diva at Mama. Halina mga sisters. Mama Ricky, kapit lang po mabuti. Sunod na po ako in a while.
BLUE- Mga baklang tago at ayaw umamin, dito kayo. Kahit hindi kayo umaamin, may karapatan din kayong mag-slide sa rainbow natin. Ingat lang sa pagtili at baka mabuking. Diyan kayo sa dulo para hindi mahalata ng bayan na nakikipaglaro kayo sa amin. Don�t worry, we understand. Alam ko, kawawa din kayo. Sssshhhh�.

Paolo B

Napangisi ako pero ang utak ko humahalakhak habang nanonood ng Eat Bulaga, Pinoy Henyo segment. Kung meron daw mahiwagang alog, meron ding mahiwagang dukot. Ano kaya ibig sabihin nun? Hmmm, mukhang me ibig sabihin sina Joey at Vic dun. Pumipili kasi sila kung sino ang papasok sa tube, kung saan aantayin niyang mabuhusan ng tubig na may gelatin na iba-iba ang kulay.

Vic : (habang hawak ang rectangular na maliit na kahoy kung saan nakasulat ang pangalan ng magiging biktima) Uy! (nakangisi) lalaki ba ito?

Joey : (sumilip sa kamay ni Vic) Pwede… pwede…

Naghiyawan ang ibang host ng EB sa pag-aakalang si Allan K ang tinutukoy, tumayo ang kawawang baklang pambansang ilong.

Vic : babae ba ito?

Joey : Pwede…pwede…

Hiyawan ulit ang mga audience at ang ibang host, kahit ako rin, convincing power na rin na si Allan nga iyon.

Pero ng pinakita ni Vic sa madla, nakasulat ang pangalan ni Paolo.

Dun ako napabunghalit ng tawa, ako lang mag-isa sa bahay kaya nagpapapadyak pa ako sa tuwa.

Waahahahahahahah… confirmed si Paolo na baklaaaaaaaaaa.

Napahiga sa sahig si Paolo, tinakpan ang mukha at nakaangat sa ere ng pantay ang dalawang paa. di ko alam kung sa sobrang hiya or dahil sa siya ang papasok sa tube.

Kahit nmn ako, kahit alam kong bakla ako, kapag binibiro ng ganun, mamumula ako mag-iinit ang tenga ko, at parang gusto ko ng matunaw sa hiya, lalapit ako sa nagsalita or nagpahiya sa akin ng nakangisi at sabay sampal ng malakas sa mukha niya, sabay walk-out.

Sino ba kasi ang makakapagpapatotoo sa isang tao kundi ang mga taong araw-araw mong nakakasama, malamang isa sa kanila doon, shoulder to cry on ni Paolo, like si Ruby Rodriguez,

E diba nga matagal ng napabalita iyang si PB na katribo ng PLUs? Lalo na’t ginampanan niya ang isang villain bakla sa Zaido non? In fairness, maganda siya doon, panalo ang beauty, at ang kutis, kering keri.

Pero pinangalandakan niya na lalaki siya, at ipinakilala pa sa puting madla ang kanyang girlfriend at anakiz niya.

Crush ko si PB kaso hanggang dun lang ako, never pa akong nakalapit ng isang artista lalo na crush ko, di nmn kasi ako mahilig makipagpatentero sa mga nag-aamoy pawis na mga fans makalapit lang sa idols nila.

Ang pagka-come out ay Parang kanta yan e, “It’s not a time to make a change, just relax take it easy.”

Ang paglaladlad ng kapa sa puting madla ay pana-panahon, pinaghahandaan, pinag-iisipan, hindi basta-basta nlang na aarangkada at rarampa sa pulang karpet. Kinukonsidera ang mga taong nakapaligid sa mabaho at mausok na urbanidad, ang kannilang sasabihin, ang kanilang aksyon na gagawin.

Tulad ni BB Gandanghari, pinag-isipan, pinaghandaan, kaya naman vonggang vonggang ang kanyang “coming out of the rain.” Napakalapad ng pulang karpet na inilapag para sa kanya.

Sino kaya ang susunod na magsasabing nagpupumiglas ang kapang nakatago sa kani-kanilang likod? At gusto ng ilugay at ipangalandakan na isa siyang reyna, prinsesa, senyora, at kung anek-anek pang label ng isang pagkababae?

Matagal ko ng inaabangan si Eric Q. si Uma Khouny kaya??? or si Raymond G. lagot ako kay bisaya...

Kelan kaya maglaladlad si PINK PALAKA? Waaaaahahahahahahahahaha….

CCP Complex

Hindi ko alam kung continuation nong gabi ang kwentong ito, nakakalito kasi, hindi kasi naka archives ang scrolls kaya mahirap ibalik ang nakaraan.

eniwiez, ganito yon, parang palabas, pagkatapos lumabas ng mga letra sa movie, makikita mo na kagad kung nasan ang scenario, davah? So, ang scene dito nasa CCP na kami, madilim, malamig, maraming tao, lalaki ba ito? or babae? oo... oo.. sagot ng kontestant sa Pinoy Henyo.

Bakit napunta sa pinoy henyo, kakaloka pala talaga magsulat ng kahit simpleng story kasi, lumalawak ang imahinasyon mo, at mapapagtagni-tagni mo ang bawat gulong ng palad ng mga tao...

Ilan ba kaming pumunta? isa-isahin ko, mga hindi tunay na namelets for safety purposes.

El Presidente - ang naghahari-harian at nagdudunong-dunungan. wa-e naman face value.

Makabayan - late bloomer, laging against the worlds at contradictory sa mga bading pero go namn ng go sa mga noshnosh, best supporting badesha pa sia.

ChesChow - inglesirang bayot na kamukha ni Stephen Chow nga sa Kungu Hustle, pati katawan pa yata, nakopya. in fairness magaling siyang mag inggles, with accent talaga, accent ng korean. nyaahahahahahaha.

Eu Kulot - meztisong baklang kulot, pakingsheet talaga ito, ang gwapo, makinis, maputi, matanggkad, pa-mhin ang putah, laging nakakahook ng mga pamintang durog. kaya tuloy sa relasyon niya, siyang ang laging bf, top.

Donatella - pero hindi siya kamukha ng fashion icon day, meron siyang sariling style, meron siyang kamukha, si Soxy topacio, pati pananalita at katawan,

Pink Palaka - ako yon mga chunga, kelangan pa bang idescribe? e maraming magtataas ng kilay... balikat pala...

El Presidente: O mga gurlzzz, wag na muna kayong rarampage, aalis lang muna kami ni Pink Palaka at babalik kagad, ok? wag maghahada hintayon nio kami.

so ganun ang napagkasunduan, may pinuntahan kami ni El Presidente, friendship daw niya, isang pocahontas at ang jowarzki, otawa (pulis) ng malate. iyong mga bakla nmn nakita kong kanya-kanya ng rampage, at di ko alam na magaganap ang kahindik hindik na pangyayari sa CCP.

Ilang minuto narin ang nakakalipas ng naisipan naming bumalik na sa CCP. Pagkababa namin ng jeep, sabay may sumalubong sa amin na badesha.

Badesha : Hoy iyong kasama niyo kanina, nahuli ng mga sekyo.

EP & PP: Anooooooo??? (sabay pa kaming nag chorus).

Itinuro ng badesha kung nasan, at nasa kulungan na raw, kaya kumaripas kami ng takbo dun sa itinuro ng badesha. Maraming tao sa labas ng presinto, mga nakikiusyoso, karamihan sa kanila mga bayot din na gustong maghanap ng panandaliang ligaya.

Nandun sa loob sina Kulot, Makabayan at Chow.

Sino ang nahuli? sino ang nakakulong? Umaalingawngaw na katanungan sa aking isipan.

Si Donatella, ang nahuli at ayon sa kwento, ito iyon, makinig...

Habang nagmamaganda si Donatella, rumarampage gamit ang kanyang mahiwagang abaniko, merong bumati sa kanya, isang lulurzki, nagkamabutihan, nagkayayaan doon sa madilim na lugar.

Nagulantang ako sa mga sumunod na hakbang ng mga badesha, kasi daw, sa halip na si D ang umawit siya ang inawitan ng 'Aawitan kita.... aawitan kita..."

Nakasandal siya sa makasalanang pader, nakababa ang pants at siyempre nmn pati ung undies, di ko knows ang brandname, pero im sure hindi iyon, bench, o penshoppe, or carter, kasi wala pa akong nakitang double extra large na size ng brief...

Sa kalagitnaan ng halinghing ng bayot at magsipsip ng talong, (masyadong censored naman ito).... HULI KA... gulantang ng isang sekyo sa CCP... caught in the act ang duwa. Hinawakan ng sekyo ang duaw pero nakahulagpos ang isa at nakatakbo ng matulin, kung matinik ay malalim.

Pero si D, walang kawala, di siya makatakbo, maliban sa mabigat ang katawan niyan, nakababa pa ang brief at pants niya.

Hila-hila siya papuntang Selda Nwebe, (nwebe kasi 9 years na itong naganap) at deretso sa kulungang bakal na subrang panghi at sikip.

D: Sheittttttttttttttt anong nangyayari sa akin....... bakit nangyari ito, nasan ang credit cards kooooo.. di ko dalaaaa...

Nagtutungayaw ngayon ang bakla. Nakadungaw lang ako sa kanya, nakasalampak sa sahig, inilatag ang dalang gown na blue para sa pamangkin un ni El Presidente. Parang hindi makahinga ng maayos si bakla dahil sa sobrang tension at kahihiyan narin siguro.

EP: Wag kang maingay jan, nangyari na iyan, sabi ko naman sa inyo na wag hahada hanggat wala kami.

Kulot: gusto raw kumuta kaya nagmadali.

Kinausap namin ang jailguard at aaregluhin nalang sana namin, e pare-pareho kaming mga walang pera, nasabi ko tuloy na iyong celefono ko nalang ang ibenta namin para pantubos.

Pero hindi parin sapat dahil ang hinihinging pantubos, 15 kiyaw.

PP: A.huwattttt??? san tayo kukuha ng 15 kiyaw? e itong celefono baka nga hindi pa aabot ng 5 kiyaw kahit nmn bago ito, e motorola pa, di kilala ng mga pinoyzki...

EP: Tatawagan ko si Otawa Malate, baka makatulong sia.

Tinawagan at dumating naman, kinausap ni Otawa si Jailguard, pero nagmumura ng lumabas ng presinto.

Otawa: Pucha EP, di mo naman sinabi na nabagansiya pala si badesha, napahiya ako dun.

Nakatitig lang ako kay Otawa, ayokong mag voilent reactions, at parang napahiya rin si EP. Oo nga naman, dapat inexplain muna niya kung ano ang dahilan sa pagkakulong ni D.

Napag-alaman din namin na ikukulong lang nmn daw ang badesha for overnight at pauuwiin na.

Walang bayad at walang kapalit, pero ang kapalit na natanggap ni D dahil sa kadahilanang gusto niyang makaquota, ang kanyang dignidad, reputasyon bilang teacher, sobrang kahihiyan.

Minabuti naming mag- split, babantayan namin si D sa selda nweve, naisipan namin ni EP na umuwi muna at magpahinga ng kunti at babalik kami sa selda para kami nmn ang magbantay.

Naiwan sina Kulot, CHow at Makabayan. Iyan ang tinatawag na ispiritu ng tunay na pagkakaibigan walang iwanan, thats what friends are for... Pero ngayon ewan ko kung meron pa bang ispiritu ang friendship... ewan, wag niyo akong tanungin, ewan.... di ko na alam...

Umaga na ng makarating ako sa bahay, tirik na ang araw, masakit sa mata, naisipan kong matulog kaya umakyat ako sa taas, sinara ko ang mga bintana at nilagyan ko ng mga kumot para madilim na madilim, di ako makatulog ng maayos kapag merong sinag akong nakikita.

Nakahiga na ako ng biglang tumunog ang aking celfono. text message, from Kulot.

"Nakalabas na si D, pauwi na rin kami, wag na kayong bumalik dito."

May namutawing ngiti sa aking mga labi ng malaman ko na nakalabas na siya, ng walang bayad, ganun nga lang daw iyon, ipaparanas lang sayo kung ano ang nararamdaman ng tao behind the cold, rusty bars of selda nweve, ang amuyin mo ng todong-todo ang panghi ng silid na iyon.

At tuluyan ng nawala sa mundo ang aking isipan at pumunta naman sa ibang dimensyon, ang panaginip.

Sana naman, kung nasan ka man ngayon DOnatella, alam kung buhay kapa, nang-uuto... ay mali, nagtuturo ng mga bata, para sayo at mula sa mga kaibigan mong nandito na sa UAE:

HAPPY...HAPPY ANNIVERSARY...

Ipaalala ba???

CCP Complex

Ang buwan na ito ang ika-siyam na taong anibersayo ng pagkakulong ng isa naming friendship dahil sa panghahada sa CCP Manila. Siyam ba o Walo? Basta buwan ng Agosto di ko sure ang araw, nang nagkaroon ng excitement ang buhay naming mga bayot.

The story goes like this… check it out.

Kinabukasan, ikinuwento sa akin ni El Presidente na dumayo sila sampu ng kanyang mga angkang mga bayot sa CCP, a night before a day, tama ba? Ibig sabihin, kagabi sila pumunta. Ikinuwento niya na ansaya-saya pala sa CCP tuwing gabi kasi maraming WALED(lalaki) na naglipana doon.

Doon sa madilim na bahagi ng CCP, maraming puno, walang ilaw, ibig sabihin maraming pwesto. Nainggit ako, minabuti kong sumama sa kanila kasi balak nilang bumalik, panalo daw ang mga badinggil dun, si baklang Chow (kamukha kasi ni Stephen chow ng Kungfu Hustle) nagmotel sila ng waled na pumik-ap sa kanya, at ito ang matindi, kasama si Baklang Makabayan sa kanila pero hanggang pinto lang siya ng Motel, para siyang look-out.

May bago akong celepono that time, padala ng sisterette ko from Taiwan, Motorola ang pucha, meron pang nakausling antenna.

Nang makarating na kami sa CCP, gulatz ako, marami ngang mga waled sa paligid-ligid nito ay puno ng linga, ang setting, rarampage ka sa sementadong lugar hanggang sa meron makasight sayo na waled at susundan ka.

Pero sa part ng script ni Pink Palaka, ako yon, ako ang sumusunod sa mga waled, stop, look and listen ang behaviour ko.

Sabi ng mga noshnosh(di ko knows spelling basta sounds like meaning bayot), kelangan daw magkaroon ng quota ang bawat isa sa amin, PakShet tlaga, perstaym ko kelangan kahit makaisa man lang ako. Pero daybreak na wala pa rin akong waled na natitiklo, ang balita ko si Kulot e nakabingwit na raw at nasa madilim na lugar na. si El Presidente nakikita kong sexy walkathon parin ang bayot.

Sabi ko sa sarili ko, pakkk… shettttt.. wala ako, di pala ako maganda, walang pumapansin sakin. Pink Palaka di pwedeng wala akong matikmang waled, chances are. May nakita akong lulurzki, sa may rebolto ni ano, nakaupo siya dun, nasa likuran niya ako and half lang ng body niya ang nakikita ko.

Paglapit ko, di pa nmn masyadong malapit, pakshet talaga, may sumususo na pala, naunahan ako ah. Kelangan pala dito mabilis ang bawat kilos mo. Lumayo nalang ako na sobrang hinayang, pers taym ni Pink Palaka pero wa epek ang ganda, siguro nga palaka ang echura ko kaya walang lumalapit.

Umupo ako sa putol na kahoy, hoping and praying, nakita ko si El Presidente, palapit pero sinenyasan ko ang bruhita na wag lumapit. Lumayo nmn ang lolo mo.

After few minutes, abaaaaaaaaa, me lumapit kay Pink Palaka, kwentuhan ng kunti, nanginginig-nginig pa ang Pink na Palaka.

Forgot ko na ang conversation namin, basta ang remembrance ko, nilalaplap na niya ang leeg ko, at ako panay hagod sa ulo niya.

Me naramdaman akong jumejetlag sa pagitan ng mga hita ko, at mas lalong jumetlag ng biglang dakmain ng waled ang burayrat ko. Ilang segundo ding ganun ang eksena ng biglang nagulantang ako na sa pagdilat ko nasa harapan namin si El Presidente.

PAKSHET… bigla akong lumayo, parang napahiya.

“Bakla uuwi na tayo, umaga na.” sambit ni El Presidente.

“Ano ba, kauumpisa lang namin, uuwi na kagad, mamaya na.” pagdedeliryo ko.

“Bakla, sisikat na ang araw, kelangang makauwi na tayo bago tayo masikatan.”sabi uli niya.

“Mamaya na, patapusin mo muna kami, ngayon lang kami nagsisimula.” Sabi ni Pink Palaka.

Pero walang balak lumayas ang hitad kaya tumayo nalang ako at nagpaalam sa lulurzki.

Nasa bus na kami, di ko makalimutan ang eksenang iyon, kung kelan nasa stage of explosions na biglang magyaya naman ng uwian. Hindi ako nakaquota, pero malamang si El Presidente hindi rin siguro nakaquota kahit holding hands lang.

Pero mas exciting ang sumunod na pagpunta naming sa CCP. Ang tunay na kahalagahan ng ika-siyam na anibersaryo ng pagkakulong!

Smart... simply amazing

Kahapon pa ako tumatawag sa Pinas, pero wala akong makontak isa man sa kanila, lahat sila naka SMART number.

Really Smart is simply amazing, but for me, its not simply, but really pakshet to the nth root amazing.

Calling Arog Sister... tot...tot...tottttt... narinig ko sa mobile, at lumabas "network busy"

Calling Arog Papa..... the number you have dial is either unattended or out of coverage area...

Calling Pamangkin.... tot..tot... tot.... your call cannot be completed and dial, please check the number blah...blah...blah... pakshet tlaga...

Calling Friendship... ... antagalllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll... nagriring naman, sa imbyerna ko, pinatay ko...

Calling Boypren daw.... kuririnnnnnnnnnnnnnnngggggggg. halu?! nabigla ako pinatay ko kagad.
beraaat, sinagot ng animal.

Kaya ang SMART number, super duper walastic not simply but over amazing.....

EAT BULAGA

Naloka ako kagabi nong mapanood ko ang EAT Bulaga, Birit Baby Edition. replay nlang sa amin.

Intro ng EB, kumanta si Geneva,at napag-alaman ko na dati pala siyang Ms. Little Philippines 1984, Dindi Llarena, napanood ko siya nong manalo siya bilang Ms. Little Philippines 1999, at naging mainstay pa yata siya ng EB at SOP noong tiyanak palang sia.

Nandun rin si Rachelle ann Go, finalist pala siya ng Birit Baby, at si Ciara Sotto, di ko siya care, di ko siya like, pacute lang amputah!

Si Sheryn Regis nandun din? ano bang nangyayari kay bisdak enday Sheryn? baka mag-ala shadow cat siya at tatagos lang siya sa ober da bakod?

Ang ikinagulat, ikinamangha, at ikinaloka ni Pink Palaka, iyong mga contestants na mga bata, particularly mga lalaki.

Lumabas kasi ako't kumuha ng waterloo, pakshet talaga, naabutan kong ngumangawa na si enday Sheryn ng kanyang masterpiece na Come in out of the rain. Dahil sa birit baby ang contest, talagang birit baby ang mga patotoy, as in "sa manlulupig di pasisiil" ang 5 octave pitch.

Pumapaimbabaw ang mga matitinis na boses ng mga batang yagit na patotoy sa pagkanta ng come in out of the rainnnnnnn.... lalo pang tumaginting ang kani-kanilang mga boses ng magjoinsters na silang lahat at birit kung birit ang labanan.

Naisip ko, sa apat na batotoy na contestant, sino kaya ang susunod sa yapak ni Anton Diva?

Sino ang gagaya kay Vice Ganda? kay Teri Onor? siguro kung hindi lang ipinagpatuloy ni Pink Palaka ang makapagtapos ng kolehiyo at masterin ang magbilang ng numero ng walang humpay, baka isa si Pink Palaka na magagaya.

Si Pink Palaka kasi, hindi man kasing yaman pero kasing ganda naman... uuuuuyyyyyyyyyy may nag-tataas ng kilay at balikat..........

Sa panahon kasi ngayon na puno ng diskriminasyon at panlilibak, juskoday, wag ka ng magbakla kung di ka marunong bumirit ng mga kanta ni Mariah Karey, Whiteny Yustoun, at ang walang kamatayang "I'll be......"(as in pause talaga, sabay paimbabaw ng kanang kamay at sabay bagsak ng mabilis) wehiting por yuuuuuuuuuuuhu, deep insyd my hart..." knows niyo na kung sino siya.

Abkors, kung gusto mong maging sikat, kelangan maganda ang katawan, merong face value, ung hindi nagdedepreciate ha!

LAUGH OUT LOUD

COURTESY OF MY FRIEND ... QUAIO

Happy Weekend! J

Makabagong kasabihan: Kagandahan edition

1 ) Para sa magaganda: "aanhin mo ang ganda, kung wala ka namang papa." (oo nga no. sad life, sad evening, sad days)

2 ) Para sa gustong magpaganda/retokada : "kung gusto mong lumandi, tiisin mo ang hapdi"(nagpalagay lang po ako ng braces at wearlalu ng contact lense para gumanda akech)

3 ) Para sa mga feeling magaganda: "talbog ang matigas na tinapay sa tigas ng mukha ng nagmamagandang inday" (hahahaha, no comment)

4 ) Para sa mga walang ganda: "mabait man daw at magaling, ang chaka-chaka pa rin" (sana super duper bait nlang siya kahit chuck-chaka dolls siya at least wala siyang maririnig na kapintasan sa mga laitirang bading)

5 ) Sabi ng bading : "Walang matinong lalake sa malanding kumpare" (pa-ayaw ayaw pa sila pero kumakadjot nman ang puwet)

6 ) Isa pa : "Aanhin mo ang guwapo, kung mas malandi pa sa iyo?" (uso ngayon yan, sila-sila, kami-kami, pakshet!)


Isang tanong:

T: Ano ang pinakamasakit na maramdaman kung matanda na tayo?
S: 'Yung paggising mo, tapos, pagtingin mo sa tagiliran, matanda rin ang iyong katabi.


Mga PAMATAY na HIRIT.. (bwehehehehe)

"Kumain ka ba ng asukal? Ang tamis kasi ng ngiti mo!"

"May lahi ka bang keyboard? Type kasi kita!"

"Ipapupulis kita! Ninakaw mo kasi ang puso ko!"

"Are you a dictionary? Kasi, you add meaning to my life."

"Meron ka bang lisensya? Kasi, you drive me crazy."

"I lost my number. Can I have yours?"

"Angel ba ang name mo? Kasi, you look like one."

"I forgot your name. Can I call you mine?"


PAMATAY na REPLY:

"Excuse me, kumain ka ba ng mais? Ang corny mo kasi!"


7 tips para maiba naman ang araw mo:
1. Sikmuraan ang unang taong kasalubong at humingi ng sorry.
2. Uminom ng pampatulog labanan ito, magexercise.
3. Tibagin ang bahay gamit ang kutsara at buuin muli.
4. Himatayin kunwari sa daan, tiyaking may tao.
5. Tahiin ang puwet at magpatingin sa doctor.
6. Kurutin ang nakababatang kapatid pagkatapos unahan mong umiyak.
7. Makapagtitigan sa isda. Huwag titigil hanggat hindi ito kumukurap…


Ang KULET!!!!

JEEP PASSENGER: manong bayad.
JEEP DRIVER: saan galling?
JEEP PASSENGER: sa akin.
JEEP DRIVER: papunta saan?
JEEP PASSENGER: sayo.


Ibang Klaseng Doktor:

Babae: Doc, kumusta na ang asawa ko?
Doc: Sorry ma'am. Mula ngayon, ikaw na ang magpapakain at magpapaligo sa kanya, kasi, putol na ang kanyang mga kamayat paa.
Babae: Hah?! Hindi nga?!?
Doc: Hehehe! Ninerbyos ka ano? Joke lang! Patay na sya!


Sintomas ng PINOY LOVE:

As if walang pakialam pero deep inside, worried na… miss na miss na...

Pag nag-text, "So what?" daw Pero later, magre-reply rin naman.

Pa-erase-erase pa ng number kunwari pero… hello… memoryado naman 'yung number .

Kapag hindi tine-text ng bf/gf niya, kunwari, na-wrong send para magpapansin.

Ayaw mag-text pero nagtatanong sa barkada ng bf/gf niya kung kumusta na.

Haaayy… LOVE nga naman sa Pilipinas, oh… pang-adik!