Monday, February 22, 2010

Call an End

Tinatamad na ako.

Wala na akong maikuwento na aakma sa titulo ng aking blogspot.

Wala na akong sexcapades na naisusulat... na mga bago.

Kahit sa panaginip, o pangarap, wala akong maisip na makakapag-igting ng sidhi ng pagnanasa.

Iilan lang ang tagsunod ko, yong iba, naagnas na yata ng bagyong Ondoy at Pepeng.

Iyong iba naman, manaka-naka lang kung bumisita, at iyong iba nman, deadma lang.

Kaya nakakatamad na.

siguro, hindi nagugustuhan ng taga sunod o tagabasa ang aking blogspot.

Masyadong bang payak? O walang buhay ang bawat kwento na isinusulat ko.

O baka nman, wala akong maisulat ng kwento ng pakikipagniig dahil nakatali na ako.

Itinali ng isang makasarili...

Salamat sa lahat ng tumangkilik, nagbasa, nag komento sa bawat kwento ko, kahit, iisa o dalawa lang kayo.

Salamat sa naging followers ko kahit ilan sa inyo ay nawala rin sa sirkulasyon.

Salamat at naibahagi ko ang aking karanasan sa kahit anong aspeto ng buhay.

This will be a CALL to an END, but that doesnt mean I truly am leaving blogspot.com.

Baka sa ibang paraan, mabubuhay ulit ang aking malikhain sa pagsulat, mabubuhay ulit ang aking imahinasyon sa paggawa ng kwentong totoong nanyari sa aking buhay.

SaPilingNgLalaki.blogspot.com, I'm SIGNING OFF!

Wednesday, February 10, 2010

New environment

Taunan yata akong lumipat ng balay dito sa bundok ng desyerto. Pangatlong beses na this time.

Bukas na ang final destination ko sa balay, kaya naman araw-araw na akong naghahatid ng mga gamit, clothes at accessories.

Kaya kaninang umaga, tinawagan ko ang aking friendly driver na si Maria Elena Dy.

Nagpasundo ako, nagpahatid, bitbit ang aking vacuum cleaner, set of computer, at isang underwear.

Yes, you heard it right, di pa ako naliligo ng sunduin ako, natakot ako sa tubig sa balay.

Hindi tumalab ang heater ng balay, malamig parin na parang tubig na may yelo ang tubig.

Pagdating doon sa bago kong balay, mukhang sosyal na etoh, tsaka palang ako naligo.

Gumagana ang heater, at me shower, infairness...

Five minutes walks to my workplace.

Abot-tanaw lang sa office kong mahal ang gusaling nilipatan ko.

Monday, February 1, 2010

May amoy

Di ko alam kung ang mga ipinapakilala sa akin ay mga pinagpilian na o talagang inilaan para sa akin.

Iyong una, nakakapandiri mang babuyin, pero ok narin basta tawag ng pangangati.

Maitim, maliit, pinagmamalaki ang bolitas kaya go narin ako, infairness, wala siyang amoy.

Sumunod kamakailan lang, mukhang malinis, dahil maputi, pero di ko gusto ang nakausling pustiso.

Medyo makapal ang mukha at pacute...

SA bawat hagod ko sa kanyang nipples at katawan, parang nakikiliti siya, feeling virgin,

Nakapants, nakashort, at ng inilabas ko sa brief, sumingaw ang masangsang na amoy.

Amoy tiktik, pakshet talaga, at kwatro pulgadas lang yata.

Kaya next time, ayoko na.

Gusto ko iyong ako na talaga ang pipili, hindi sa mag-iinarte ako, pero gusto lang ba nilang iparating na hindi ako maganda, hindi ako masarap, hindi ako kaakit-akit?

hindi siguro...